*Το άδοξο τέλος των Ηρώων της επανάστασης του 1821*
Σε λίγες μέρες όλοι εμείς οι νεοέλληνες θα τιμήσουμε την εξέγερση των
προγόνων μας εναντίον των *Οθωμανών κατακτητών το 1821*. Θα ακουστούν, όπως
πάντα διθυραμβικά λόγια, για τους *ήρωες – αγωνιστές* του 1821. Για όλους
αυτούς του ανθρώπους που *έδωσαν τα πάντα για να υπάρχει η σημερινή
ελεύθερη πατρίδα*. Ποιο ήταν όμως… το ευχαριστώ εκ μέρους της τότε
ελληνικής πολιτείας προς αυτούς; Σπάνια σκύβουμε σε αυτή τη όχι και τόσο
ευχάριστη πλευρά!
Σε ποιους άραγε απευθύνεται αυτός ο πρόλογος; Η απάντηση είναι απλή. Είναι
εκείνοι οι άνθρωποι που μέσα σε μία νύκτα έγιναν ηγέτες της *Επανάστασης
του ’21*, θυσιάζοντας την ζωή τους και τις περιουσίες τους για την
ελευθερία της πατρίδας και δυστυχώς δεν έτυχαν ανάλογης μεταχείρισης
από το *ελληνικό
κράτος*.
Μπορεί αυτοί να έδωσαν ό,τι είχαν για την επανάσταση, αλλά πολύ γρήγορα
*αγνοήθηκαν* από την *ελεύθερη Ελλάδα*.
Διαβάστε και διαπιστώστε μόνοι σας πόσο
αχάριστος μπορεί να είναι ένας λαός στους ανθρώπους που έδωσαν κυριολεκτικά
το αίμα τους και την ζωή τους για την πατρίδα τους.
Είπαμε. *Η Ιστορία διδάσκει*.
*Αναλυτικός κατάλογος αγωνιστών που αγνοήθηκαν από την ελεύθερη Ελλάδα!*
*Θεόδωρος Κολοκοτρώνης*: καταδικάστηκε μια φορά σε φυλάκιση το 1825 από τον
*Μαυροκορδάτο* και την παρέα του και *μια σε θάνατο* (1833)
από την *αντιβασιλεία του Όθωνα* που τελικά μετατράπηκε σε ισόβια, για
στάση εναντίον του βασιλέως και κλείστηκε στη γνωστή ποντικότρυπα-φυλακή
του Ναυπλίου. Αποφυλακίστηκε με εντολή του Όθωνα λίγους μήνες αργότερα και
τελικά πέθανε στις 4 Φλεβάρη 1843.
*Γεώργιος Καραϊσκάκης**:*
Στις 2 Απρίλη 1824 *οδηγήθηκε σε δίκη* από τον «πατριώτη»
*Μαυροκορδάτο*, *καταδικάσθηκε
σε θάνατο* που μετατράπηκε
από τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε *πλήρη στρατιωτική καθαίρεση* και λίγους μήνες
αργότερα επανήλθε στα αξιώματά του.
*Δολοφονήθηκε ανήμερα της γιορτής του 23 Απρίλη 1827 στη Μάχη του Φαλήρου*,
μάλλον από τσιράκια του Μαυροκορδάτου, καθώς επέστρεφε στο ελληνικό
στρατόπεδο μετά το τέλος της μάχης.
*Οδυσσέας Ανδρούτσος**:*
*Δολοφονήθηκε από πρωτοπαλίκαρα του Μαυροκορδάτου* στις φυλακές της
Ακρόπολης στις 5 Ιουνίου 1825.
Ο *γενναίος πολεμιστής* λόγω της έντονης προσωπικότητάς του ήρθε σε
σύγκρουση με σημαντικούς πολιτικούς της εποχής, γεγονός που οδήγησε σε
συνεχείς προσπάθειες για την εξόντωσή του. *Κατηγορήθηκε για συνεργασία με
τον εχθρό*, φυλακίστηκε και τελικώς δολοφονήθηκε με βάναυσο τρόπο. Οι
δολοφόνοι του πέταξαν το σώμα του από την Ακρόπολη και εμφάνισαν την
υπόθεση ως απόπειρα δραπέτευσης.
*Αθανάσιος Διάκος**:*
Συνελήφθη *αιχμάλωτος από τον Ομέρ Βρυώνη στη Μάχη της Αλαμάνας* στις 24
Απρίλη 1821 και μετά την άρνησή του να προσκυνήσει τους Πασάδες κάηκε
ζωντανός αφού πρώτα οι Τουρκαλβανοί τον σούβλισαν επί 4 ώρες.
*Αδελφοί Υψηλάντη**:*
*Αλέξανδρος* – Μετά την ήττα του στο Δραγατσάνι (7 Ιουνίου 1821) ο
Υψηλάντης *παραδόθηκε στους Αυστριακούς*, φυλακίστηκε και απελευθερώθηκε
στις 24 Νοεμβρίου 1827. Η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε έκτοτε να
βοηθήσει το επαναστατημένο έθνος.
Δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του στις *31 Ιανουαρίου 1828 πέθανε στη
Βιέννη μέσα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μιζέριας*.
Η τελευταία του επιθυμία ήταν η καρδιά του να απομακρυνθεί από το σώμα του
και να σταλεί στην Ελλάδα.
*Δημήτριος* – παρά τις πάμπολλες διώξεις εναντίον του κατάφερε να
επιβιώσει.
Διορίστηκε τελικά στην *Ελεύθερη Ελλάδα αρχιστράτηγος των ελληνικών ένοπλων
δυνάμεω*ν και *πέθανε στο Ναύπλιο τον Αύγουστο του 1832 χωρίς περιουσία*….
*Μαντώ Μαυρογένους**:*
*Απεβίωσε στην Πάρο από την πείνα και την εξαθλίωση* και έχοντας δαπανήσει *όλη
της την περιουσία στον αγώνα – περίπου 500.000 γρόσια*!
Αυτή η ευγενική και ρομαντική ηρωίδα του αγώνα, που έδωσε τα πάντα για την
επανάσταση και βίωσε ένα *θυελλώδη έρωτα με τον Δημήτριο Υψηλάντη* στα
πεδία των μαχών, ο οποίος όμως έληξε άδοξα βυθίζοντας την ίδια στην
κατάθλιψη.
Η μεγάλη ηρωίδα αναγκάστηκε να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της
πάμπτωχη, ξεχασμένη και παραγκωνισμένη από την ίδια της την οικογένεια.
*Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα**:*
*Δολοφονήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι στις Σπέτσες* στις 22 Μαΐου 1825
από Σπετσιώτες «πατριώτες» καθώς προσέβαλε την τιμή τους κι ενώ η Ελλάδα
σπαράσσονταν από τον εμφύλιο!!! Η *Μπουμπουλίνα*, η μεγάλη καπετάνισσα, *έδωσε
την περιουσία της για τον αγώνα*, και *θρήνησε ένα γιο στην επανάσταση*.
Θύμα και αυτή του εμφυλίου πολέμου αποσύρθηκε στις Σπέτσες, όπου έπεσε θύμα
δολοφονίας από την οικογένεια της γυναίκας που ερωτεύτηκε ο γιός της.
Η ελληνική πολιτεία έκλεισε την υπόθεση και δεν αναζήτησε καν τους δράστες.
*Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς**:*
Για τις υπηρεσίες του στον αγώνα το 1839 το κράτος του *Όθωνα* τον συνέλαβε
με την *κατηγορία της συνωμοσίας* και τον βασάνισε φριχτά έως ότου έχασε το
φως του! Έτσι *τυφλός*, *πεινασμένος*, *άστεγος* και *ξεχασμένος* από όλους
θα πεθάνει από το *κρύο και την πείνα το χειμώνα του 1849* χωρίς να δεχθεί
ΠΟΤΕ να λάβει κανένα βοήθημα από το κράτος…
*Ιωάννης Μακρυγιάννης**:*
Μετά το τέλος της επανάστασης άρχισε να γράφει τα *Απομνημονεύματά του*, τα
οποία αποτελούν *δείγμα της δημώδους γλώσσας* στην νεοελληνική γραμματεία.
Ήρθε σε αντίθεση με τους οπαδούς του *Καποδίστρια*, και αργότερα με τον
*Όθωνα*.
Έλαβε μέρος στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου. Το 1852 *καταδικάστηκε σε
θάνατο *με την κατηγορία ότι *σχεδίαζε τη δολοφονία του Όθωνα*, αλλά το
1854 αφέθηκε ελεύθερος. Το 1864 ονομάστηκε αντιστράτηγος και πέθανε λίγο
μετά στο μόνο πράγμα που του απέμεινε, το *σπίτι του κάτω από την Ακρόπολη*.
*Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας**:*
Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας από την *Κέρκυρα*, *Υπουργός εξωτερικών
της Ρωσίας* όταν ξέσπασε η επανάσταση.
Το 1827 η εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας του αναθέτει το αξίωμα του κυβερνήτη.
Αφού *πούλησε την τεράστια περιουσία του* διέθεσε όλα τα χρήματα για την
ανόρθωση της Ελλάδας (*περίπου 5.000.000 ρούβλια*).
*ΑΡΝΗΘΗΚΕ να λάβει μισθό από το δημόσιο ταμείο* και προτίμησε μια λιτή ζωή
και χωρίς προκλήσεις, δείχνοντας *ιδιαίτερη φροντίδα στις χήρες, τα ορφανά
και τους αγωνιστές της Επανάστασης*.
Στις *27 Σεπτέμβρη 1831 δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο* από τον *αδελφό και το
γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη* καθώς «τόλμησε» να τα βάλει με τα μεγάλα
τζάκια.
*Αντώνης Οικονόμου**:*
ο άνθρωπος που ξεσήκωσε το λαό της *Ύδρας* το Μάρτη του ‘ 21. *Δολοφονήθηκε
από Υδραίους φονιάδες* στις 16 Δεκέμβρη του 1821 με εντολή των Υδραίων
προκρίτων γιατί τους «χάλαγε τη σούπα»…
*Παναγιώτης Καρατζάς**:*
Ο τσαγκάρης από την Πάτρα που… πρόλαβε τον *Παλαιών Πατρών Γερμανό*, κήρυξε
την *Επανάσταση στην Πάτρα* και ξεσήκωσε τον λαό της παίρνοντας φαλάγγι
τους Τούρκους. *Δολοφονήθηκε στις 4 Σεπτέμβρη 1821 από το ρουφιάνο
«συμπολίτη» του Θάνο Κουμανιώτη* στη Μονή Ομπλού έξω από την Πάτρα ύστερα
από *άνωθεν εντολή*.
