-Η αγάπη έχει πάντα ανοιχτή την αγκαλιά της.
Δεν θέλω να είμαι μακριά
σου, θέλω να σ' έχω διαρκώς μπροστά μου, να σ' έχω μαζί μου, να είμαι μαζί σου,
να είσαι μαζί μου, να σε έχω, να μην ξέρω τι να κάνω όταν δεν σε έχω, να μην
έχω και να μην θέλω να έχω παρά μόνον εσένα, να είσαι όλα για μένα και να είμαι
όλα για σένα, κανείς άλλος να μην κινεί καμία στιγμή την προσοχή σου, μου τα
δίνεις όλα και εγώ να έχω την ευδαιμονία να σου τα δίνω όλα, να είσαι ό για
μένα, μόνο για μένα, πρώτος εγώ να είμαι για σένα, , να μη φοβάμαι ότι θα σε
χάσω και να το φοβάμαι διαρκώς, να μην μου λείπεις ποτέ και να μου λείπεις
διαρκώς, να είμαι τόσο πολύ για σένα ώστε να είσαι για μένα όσο θα είμαι για
σένα,..
Παίρνω
βαθιές ανάσες για να συνεχίσω…
”Η αγάπη δεν είναι βασικά μιά σχέση προς ένα
ιδιαίτερο άτομο. Είναι μιά στάση, ένας προσανατολισμός του χαρακτήρα που
καθορίζει τη σχέση ενός ατόμου προς τον κόσμο σαν σύνολο κι όχι προς ένα
‘αντικείμενο’ αγάπης. Αν ένα άτομο αγαπά μόνο ένα άλλο άτομο κι είναι αδιάφορο
προς τους άλλους συνανθρώπους του, η αγάπη του δεν είναι ακριβώς αγάπη αλλά μια
συμβιοτική προσκόλληση ή ένας διογκωμένος εγωισμός. Ωστόσο, οι πιο πολλοί
άνθρωποι πιστεύουν πως η αγάπη είναι το αντικείμενο κι όχι η ψυχική ικανότητα.
Στην πραγματικότητα φτάνουν στο σημείο να πιστεύουν ότι: όταν δεν αγαπάνε
κανέναν άλλον παρά μόνο το ‘αγαπημένο’ πρόσωπο, αυτό είναι μια απόδειξη της
έντασης της αγάπης τους. … Αν πραγματικά αγαπώ έναν άνθρωπο, αγαπώ όλους τους
ανθρώπους, αγαπώ τον κόσμο, αγαπώ τη ζωή. Αν μπορώ να πω σε κάποιον άλλον
”σ’αγαπώ”, πρέπει να ειμαι ικανός να πω ”αγαπώ σε σένα όλους, αγαπώ μέσα από
σένα όλο τον κόσμο, αγαπώ σε σένα και τον εαυτό μου”.
