Είμαστε όλοι εν δυνάμει εμπρηστές
Αυτό
που συνέβη στην Ανατολική Αττική δεν ήταν σίγουρα κεραυνός εν αιθρία. Αποτελεί
μια ακόμη τραγική συνέπεια της διαχρονικής ανεπάρκειας του κράτους και της
έλλειψης κάθε ίχνος πατριωτισμού από τους πλείστους πολίτες. Έπεσε πρόσφατα
στην αντίληψη μου ένα κείμενο, πεντέξι λέξεις από το οποίο με συντάραξαν και
τις μοιράζομαι μαζί σας: «Είμαστε εν δυνάμει ένδεκα εκατομμύρια (οι Έλληνες
εννοείτε) εμπρηστές». Ο συγγραφέας του κειμένου αναφερόταν στην κακή-κάκιστη νοοτροπία
που μας χαρακτηρίζει και η οποία αποτελεί την πηγή όλων των δεινών που κατά
καιρούς ταλανίζουν τον τόπο μας. Κάθε λογικός άνθρωπος είναι απολύτως φυσικό να
συμφωνεί με την παραπάνω διαπίστωση
Παραδείγματα
υπάρχουν πολλά. Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανένας! Από τις τροχαίες παραβάσεις που καταλήγουν σε ανθρωποκτονίες
σε δρόμους καρμανιόλες αλλά και σε άρτιους αυτοκινητόδρομους; Σημειώστε ότι η
μεγαλύτερη ποινή που επιβλήθηκε ποτέ σε δολοφόνο της ασφάλτου (δεν αναφερόμαστε
στη κακή στιγμή και στο απίθανο) ήταν τρία χρόνια φυλάκιση με αναστολή!
Από την δημιουργία μικρών ή μεγάλων οικισμών; Που
οι περισσότεροι κτίστηκαν παραμονές εκλογών, τότε που κα’ εντολή της εξουσίας
κοιμάται ο χωροφύλακας!
Από
τα σχολεία μας, με διδάσκοντες με νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου αδιάφορου για
την ουσία της εκπαίδευσης; Ατέλειωτα είναι δυστυχώς τα παραδείγματα.
Κι
αν δεν αλλάξουμε σύντομα, θα εξακολουθήσουμε να καιγόμαστε με δύο σπίθες φωτιάς
και να πνιγόμαστε με δυο σταγόνες βροχής μέσα στα ίδια τα σπίτια μας.
Και
το άλλο που το βάζετε αλήθεια. Τις τελευταίες δεκαετίες παράγουμε αφειδώς
αγράμματους επιστήμονες που αν τους μιλήσεις για άδολη αγάπη για την πατρίδα σε
έχουν κατευθείαν για το εκτελεστικό απόσπασμα!! Τώρα θα μου πείτε τί δουλειά
έχει ο άδολος πατριωτισμός με τις φυσικές καταστροφές! Αν έχει λέει! Διότι όταν
αγαπάς την πατρίδα σου δεν την ρυπαίνεις, δεν αφήνεις ανεξέλικτα παντού τα
σκουπίδια, δεν οδηγάς σαν δαιμονισμένος, δεν κοροϊδεύεις την υπηρεσία, δεν
κτίζεις αυθαίρετα παντού, δεν καίς τα δάση και πάει λέγοντας….
Αγαπητοί
Συνέλληνες! Τα πράγματα είναι εξαιρετικά σοβαρά και πρέπει, οφείλουμε, έχουμε
υποχρέωση να συνέλθουμε πάραυτα. Να αφήσουμε κατά μέρος τον ωχαδερφισμό και τον
ατομικισμό και να κοιτάξουμε στα μάτια την
κοινωνία, να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά μας που σκοτώνονται τόσο άδικα, να
τους ζητήσουμε μια μεγάλη συγγνώμη για την ηλίθια έως εγκληματική μας συμπεριφορά
και να χτυπήσουμε δυνατά τις καμπάνες τις αφύπνισης από την αιωνιότητα της
μακαρίας ύπνωσης! Διαφορετικά θα εξακολουθήσουμε να καιγόμαστε ανυπεράσπιστοι, να πνιγόμαστε
και να σκοτωνόμαστε για ασήμαντη αφορμή και στη συνέχεια να κλαίμε επί των
ερειπίων φορτώνοντας πάντα τις ευθύνες στους άλλους.
Υστερόγραφο:
Εύγε για άλλη μια φορά στην Κύπρο μας που έσπευσε πρώτη να ανακοινώσει μεγάλη
χρηματική εισφορά για ανακούφιση των πυρόπληκτων και έστειλε συντεταγμένες πυροσβεστικές
ομάδες να βοηθήσουν στο έργο της πυρόσβεσης. Στην Κύπρο που βρίσκεται απ’ άκρου
σ’ άκρο στο πόδι συγκεντρώνοντας κάθε είδους βοήθεια για τα αδέλφια μας που το έχουν
τόσο πολύ ανάγκη!! Αυτοί ήμασταν πάντα οι Έλληνες της Κύπρου, αυτοί είμαστε και
σήμερα και δεν θα αλλάξουμε στους αιώνες των αιώνων. Αθεράπευτοι Έλληνες, χωρίς
καμιά απουσία στο παρουσιολόγιο των εθνικών προσκλητηρίων. Παρόνες πάντα σε
κάθε δύσκολη στιγμή της μάνας τους της Ελλάδας που την αγαπούμε μέχρι το
άπειρον, παρά τα αντιθέτως λεγόμενα από τους προδότες του Κολωνακίου.
Δρ. Ντίνος
Αυγουστή
Εκπαιδευτικός
στο ΤΕΙ Λάρισας
Από το
Μονάγρι Λεμεσού
