 |
| Είσαι αυτό που φαίνεσαι ή δεν φαίνεσαι καθόλου τι είσαι???? |
Αν και
άγνοια...
του Κώστα Μπιλίρη
Το είχα διαβάσει στα εφηβικά μου χρόνια και το
είχα αποδεχθεί. «Γνώσεσθε την αλήθεια
και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς».
Λόγια του Χριστού και με πολύ απλά λόγια
σημαίνει. «Κοιτάξτε να μάθετε την αλήθεια κι αυτή θα σας απαλλάξει από τα
σκοτάδια της άγνοιας και από τις τυχόν φοβίες σας.
Φυσικά για να μάθεις την αλήθεια δεν είναι και
τόσο εύκολο. Θα πρέπει κάποιοι να σου το επιτρέψουν. Ενδέχεται και να μην
υπάρχει αλήθεια.
Όμως καμιά φορά η άγνοια είναι προνόμιο.Ή
τουλάχιστον προτιμότερη από τη γνώση.
Πολύς λόγος γίνεται εδώ και χρόνια για τη
διατροφή μας, τις διοξίνες και τα δηλητηριασμένα προϊόντα.
«Αν
ξέραμε τι τρώμε θα είχαμε πεθάνει από ασιτία»
είπε ένας γιατρός. Το επανέλαβαν κάποιοι ακόμη, το άρπαξαν οι δημοσιογράφοι και
έγινε βούκινο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν μαθαίναμε πως
τρέφονται έξω τα κοτόπουλα, δεν θα ξανατρώγαμε ποτέ. Και τώρα που
πληροφορηθήκαμε πως εκτρέφονται, κάπου αλλού τα γουρούνια, δε θα
ξαναδοκιμάσουμε εισαγόμενη μπριζόλα.
Όμως με την
ίδια λογική θα πρέπει να προχωρήσουμε και σε άλλες υποθέσεις, που
λειτουργούν ως προϋποθέσεις.
Αν δούμε πως γεμίζονται σε μερικές βιοτεχνίες
τα λουκάνικα, δεν θα ξανατηγανίσουμε.
Αν διαπιστώσουμε πως πήζονται μερικά τυριά, δεν
θα ξαναδοκιμάσουμε. Ούτε για πλάκα.
Αν μάθουμε πως παρασκευάζουν μερικοί τα
σαλάμια, δεν θα ξαναβάλουμε στο σάντουιτς των παιδιών.
Και ενδεχομένως να με ρωτήσετε: Με τι θα
γεμίζουμε τα σάντουιτς των παιδιών; Με φακές, τραχανά και καλοβρασμένο
πλιγούρι;
Μάλιστα. Σας βεβαιώνω πως θα τους προσφέρετε
μια πολύ καλή προμήθεια. Ένα γεύμα πολύ υπέροχο!
Και προχωρούμε στις προϋποθέσεις της
απελπισίας.
Αν δούμε πως κονσερβάρονται μερικά ψάρια, δεν
θα τα ξαναβάλουμε στο πιάτο μας. Και δε θα τα ξαναβγάλουμε στο τραπέζι μας.
Νη μην πληροφορηθούμε πως προετοιμάζονται τα
γλυκά πριν μπούν στα βάζα. Όταν συμβεί
να μας σερβίρουν, θα προφασιστούμε ζαχαροδιαβήτη. Ή πως χαλάνε τα δόντια μας.
Αν δούμε πως εμφιαλώνονται μερικοί χυμοί, θα
προτιμήσουμε να σκάσουμε από τη δίψα.
Αν μας πουν το πώς φτιάχνονται μερικά παγωτά,
θα τα προσφέρουμε όλα στους άλλους.
Αν διαπιστώσουμε που οφείλεται η νοστιμιά
ορισμένων εδεσμάτων, θα πούμε «κοίτα πουστιές που κάνουν οι μπαγάσηδες»!
Αν βλέπαμε πως ζυμώνονται μερικές τυρόπιτες θα
μισούσαμε όλες τις σκάφες. Θα τις κάναμε καυσόξυλα.
Αν δούμε πως ζυμώνονται οι κιμάδες σε μερικά
μοντέρνα φαγάδικα, δε θα ξαναπεράσουμε ούτε απέξω.
Αν δούμε τι ρίχνουν σε μερικά μπιφτέκια, δεν θα
τα ξαναρίξουμε μέσα μας.
Αν πληροφορηθούμε σε τι συνίσταται η ποιότητα
μερικών πολυδιαφημισμένων εδεσμάτων και παρασκευασμάτων, θα φτήσουμε στον κόρφο
μας.
«Αυτό είναι σπέσιαλ» ακούς να λένε. «Αυτή είναι
η σπεσιαλιτέ μας» σε πληροφορούν με ύφος.
Μη δεις μερικές φορές τι ήταν πριν γίνει
σπέσιαλ. Μη μάθεις από τι εξαρτάται το σπέσιαλ προνόμιο της σπεσιαλιτέ. Θα
βλασφημήσεις αυτόν που βρήκε το φαϊ.
Ενδεχομένως διαφωνώντας να ρωτήσετε. Και με τι
θα ζήσουμε; Περιμένοντας το «μάνα» εξ ουρανού;
Άσε που μερικοί μπορεί να πάρουν φόρα να το πάνε
παντού και να μας πουν: Έτσι που τα λέμε, αν δούμε πως φτιάχνονται τα σαπούνια,
δε θα ξαναπλυθούμε ποτέ;
Κι αν πληροφορηθούμε πως κατασκευάζεται μια
κυβέρνηση, θα σκίσουμε τους εκλογικούς καταλόγους; Ε μην το γενικεύουμε. Ο Θεός
έδωσε και μυαλό.
