Η καταστροφική διχόνοια των Ελλήνων
Κων/νου Ηλ.
Μήτσιου
Σήμερα δεν θα
διαβάσετε δικές μου απόψεις στο κείμενο ούτε γνώμες σύγχρονων Ελλήνων, αλλά
κάποιες αθάνατες ρήσεις με διαχρονική αξία. Το εν προμετωπίδι θέμα, το
προαιώνιο και μέχρι σήμερα πάθος των Ελλήνων, η διχόνοια που προκάλεσε
απειράριθμα κακά διά μέσου των αιώνων στην Ελλάδα, θα κατακλύσει τη σκέψη μας
και ευελπιστώ θα μας προβληματίσει.
Η πιο θανάσιμη
αμαρτία, το πιο ολέθριο πάθος, η πιο επαίσχυντη ήττα, παρέμεινε εσαεί η
διχόνοια, που υπήρξε γέννημα-θρέμμα της εγωπάθειας, της φιλαρχίας, του φθόνου.
«Αρχαίον τούτο πάθος Ελλήνων οι προς αλλήλους στασιάζοντες αεί και τους
υπερέχειν δοκούντας καθαιρείν θέλοντες, ετρύχωσαν την Ελλάδα» (Παμπάλαια τούτη
η αρρώστια των Ελλήνων, φωνάζει ο Σύρος ιστορικός Ηρωδιανός, που, μαλώνοντας
αδιάκοπα μεταξύ τους και θέλοντας να γκρεμίζουν όσους υπερέχουν, καταστρέψανε
την Ελλάδα).
Και βέβαια δεν
συμμερίζομαι κι ούτε καμαρώνω γι’ αυτά, που κάποιοι φιλίστορες ισχυρίζονται για
την φαγωμάρα των Ελλήνων, ότι αυτή αποδείχνει ατράνταχτα την ελληνική μας
ταυτότητα και μαρτυράει πόσο καθαρόαιμοι απόγονοι των προγόνων μας είμαστε. Η
καλύτερη απάντηση που αναφέρουμε είναι τα διαχρονικά λόγια του Μακρυγιάννη:
«Όσοι έχουν την τύχην μας σήμερον εις τα χέρια τους, όσοι μας κυβερνούν,
μεγάλοι και μικροί, και υπουργοί και βουλευταί, το’χουν σε δόξα, το’χουν σε
τιμή, το’χουν σε ικανότη το να τους ειπής ότι έκλεψαν, ότι πρόδωσαν, ότι ήφεραν
τόσα κακά εις την πατρίδα…».
Ένας ανώνυμος
ποιητής θα γράψει μετά την Άλωση: «Τρία πράγματα εχάλασαν την Ρωμανίαν όλην, ο
φθόνος, η φιλαργυρία και η κενή ελπίδα». Και λίγο αργότερα, ο (Τραπεζούντιος)
καρδινάλιος Βησσαρίων γράφει στους ηγεμόνες της Δύσης: «Τίποτε άλλο δεν
κατέστρεψε αυτό το μέρος της οικουμένης παρά μόνον οι εμφύλιοι πόλεμοι, κι όχι μόνο
στα χρόνια που θυμόμαστε εμείς, αλλά και στα αρχαία χρόνια». Και ο Ηλίας
Μηνιάτης, δύο αιώνες αργότερα, θα κηρύξει: «Τόσον μεγαλείον του Γένους μας,
τόση δόξα της βασιλείας μας, ηξεύρετε πώς ηφανίσθη; Εμείς εκαταχαλασθήκαμεν,
διότι ανάμεσόν μας εκαταφαγωθήκαμεν».
Θα μπορούσα να
παραθέσω πολλές γνώμες ακόμη, αλλά τελειώνω με το ερώτημα: ποιος επωφελείται
από τις διχοστασίες μας; Από την απάντηση, θα συναγάγετε καθένας συμπεράσματα
για την οικογένεια, την πόλη μας, την Ελλάδα μας.
kostasmitsios@yahoo.gr
