Αυτόκλητοι σωτήρες
Κων/νου Ηλ. Μήτσιου
Χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από ασιτία, από τις
έξυπνες βόμβες, τις ασθένειες, τα ναρκωτικά, τα ατυχήματα. Λαοί λιμοκτονούν,
αξίες βυθίζονται στους βάλτους. Πολίτες του κόσμου που παρασυρθήκαμε από το
σύγχρονο «τραγούδι των Σειρήνων», άβουλοι θεατές τραγικών καταστάσεων, σπεύσαμε
να προσκυνήσουμε το Μαμμωνά και αφήσαμε σβηστά τα καντήλια των προσδοκιών και
των ελπίδων μας.
Αποθηκεύσαμε τη σκέψη μας στους ηλεκτρονικούς
υπολογιστές, μας θάμπωσαν οι πολύχρωμες ακτίνες λέιζερ και βαδίζουμε
τρεκλίζοντας στα κακοτράχαλα μονοπάτια της ασπλαχνίας. Βάλαμε οι Έλληνες στο
χρονοντούλαπο την πολύτιμη πολιτιστική μας κληρονομιά και εγκαταλείψαμε την
ιστορία μας στα χέρια των πλαστογράφων, για να αλλοιώσουν αναιδέστατα τη μορφή
της και να διαστρεβλώσουν τα νοήματά της με σκοπιμότητα. Γευτήκαμε αρκετά τους
καρπούς της παράνομης γνώσης, της φαρμακωμένης σκέψης μας και δροσιστήκαμε με
τα δηλητηριασμένα νερά των συλλογισμών μας.
Έτσι τα τρεμάμενα άστρα των σκέψεών μας, των
σκέψεων όλου του κόσμου, δεν μπόρεσαν να φωτίσουν τη ζωή. Τα φτωχά λόγια των
σοφών και φιλοσόφων δεν κατόρθωσαν να αποδιώξουν την αγωνία και το φόβο. Οι
αδύνατοι στοχασμοί των αρχόντων μας αποδείχτηκαν ανίκανοι να ξεριζώσουν το
μίσος από τις καρδιές των ανθρώπων. Οι στρογγυλές τράπεζες δεν έλυσαν τα
φλέγοντα προβλήματα της ανθρωπότητας.
Φαίνεται το έχει η μοίρα των λαών να αποζητούν
μάταια σε δύσκολες εποχές σωτήρα. Και το πικρότερο να πέφτουν θύματα αυτόκλητων
και αυτοχειροτόνητων σωτήρων. Διότι οι σωτήρες σήμερα δεν προσκαλούνται, αλλά
έρχονται αυτόκλητοι για να επιβάλουν με βία και ιδιοτέλεια, με τανκς και
σύγχρονους εξοπλισμούς, με υποσχέσεις και τεχνάσματα, τη σωτηρία μας.
Αυτοανακηρύσσονται σωτήρες και επιπίπτουν να σώσουν τους λαούς.
Αυτόκλητοι και υστερόβουλοι σωτήρες, που
ενσκήπτουν στο χωριό, στην πόλη, στο νομό, στο κράτος, στην κοινωνία, να μας
βγάλουν από τα αδιέξοδα, να δώσουν περισσότερο φως – πυγολαμπίδες οι ίδιοι –
στο λαό τον «καθήμενο εν σκότει», να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή φτώχεια.
Και ο κόσμος απογοητευμένος από τους «σωτήρες» του
και πάντα προδομένος, στρέφει ικετευτικά το βλέμμα του στο δοκιμασμένο Σωτήρα,
γιατί «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία».
kostasmitsios@yahoo.gr
