Στο Μητρώο Μελών της Αδελφότητας
των Ποντίων, εδώ και λίγες μέρες, καταγράφεται μια από τις σημαντικότερες
απουσίες. Είναι η απουσία του «Χάρρυ Κλην», κατά κόσμο Βασίλη Τριανταφυλλίδη,
που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμαριά τη δεκαετία του ’40, σε ένα
προσφυγικό γκέτο όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος αρκετά χρόνια αργότερα: «Τα σπίτια
ήταν ανύπαρκτα, μιας και η καλή μεριά της Καλαμαριάς ήταν η χειρότερη της
Θεσσαλονίκης, η άγονη, που άρχιζε από τις παλιές αποθήκες και έφθανε στο τέλος
της Γεωργικής σχολής. Θάλαμοι ήτανε τα σπίτια μας και αντίσκηνα…». Το σπίτι που
έμενε η οικογένεια του ήταν με χωμάτινα τούβλα φτιαγμένα με αλμυρό νερό, χωρίς
ηλεκτρικό και νερό.
Ο Βασίλης δούλευε από πολύ μικρός
για να καλυφθούν οι στοιχειώδεις ανάγκες της οικογένειας. Επιθυμία του ήταν να
γίνει ιατρός, ή ζωγράφος, τον κέρδισε όμως το σανίδι και έγινε ένας από τους
μεγαλύτερους κωμικούς της νεότερης Ελλάδας σκορπίζοντας παντού απλόχερα το
γέλιο.
Μοναδική διασκέδαση του στα
παιδικά του χρόνια ήταν το θερινό σινεμά της περιοχής σττο «Θερμαϊκό» όπου του
άρεσε να βλέπει τον Χοντρό και τον Λιγνό, τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και μετέπειτα
τον Τζέρι Λιούις. Έναν κωμικό που λάτρεψε, έστω κι αν ο ίδιος δεν σκεπτόταν να
γίνει ηθοποιός, παρ’ όλο που ήταν ένα αυτοδίδακτο τεράστιο ταλέντο. Μιμούνταν
καταπληκτικά ηθοποιούς κάνοντας φίλους και γνωστούς να ξεσπούν σε τρελά γέλια
και χρειάσθηκε να τον πείσει ο Γιώργος Οικονομίδης για να κατέβει στην Αθήνα
και να δοκιμάσει την τύχη του.
Σπουδάζει στη δραματική σχολή του
Κατσέλη και παράλληλα εμφανίζεται σε διάφορα κέντρα της εποχής, όμως κάποια
στιγμή παίρνει το δρόμο της ξενιτιάς. Για μερικές εμφανίσεις βρέθηκε στο
Μόντρεαλ του Καναδά και έκατσε εκεί περί τα δέκα χρόνια. Από τον Καναδά ταξίδεψε
στις Η.Π.Α., όπου παντρεύτηκε μια μέρα στο Σικάγο την γυναίκα της ζωής του, την
Χαρίκλεια.
Όπως γράφει ο Διονύσης
Θανόπουλος: «Αυτή που πρωταγωνίστησε ουκ ολίγες φορές σε κείμενά του επί
σκηνής, όπου μόλις έβλεπε μια νέα και όμορφη κοπέλα, έλεγε στο κοινό ότι θα
γυρίσει σπίτι να πλακώσει την Χαρίκλεια στις κλωτσιές!
“Με την Χαρίκλεια μετά από
τριάντα χρόνια γάμου έχουμε πλέον βρει την χρυσή τομή. Βγαίνουμε δύο φορές
απαραίτητα έξω την εβδομάδα, αυτή την Τετάρτη κι εγώ το Σάββατο” έλεγε κάνοντας
τον κόσμο να δακρύζει από τα γέλια.
Στο θέατρο ήταν ιδιαίτερα
αθυρόστομος, σε ρόλους που ήταν κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα του, είτε ως
τσιγγάνος είτε ως Τραμπάκουλας».
Ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης, έμεινε
γνωστός ως «Χάρρυ Κλυνν», το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο με το οποίο τον έμαθε και
τον αγάπησε το πανελλήνιο. Σύμφωνα με τον ίδιο, έμπνευση υπήρξε ο χαρακτήρας
Dirty Harry του Κλιντ Ίστγουντ, ο «Βρώμικος Χάρι» που εμφανίσθηκε στο σινεμά το
1971 για να μας διηγηθεί τις περιπέτειες του επιθεωρητή Κάλαχαν. Κι αν εκείνος
ήταν «Βρώμικος Χάρι», ο Βασίλης Τριανταφυλλίδης υιοθέτησε το «Χάρρυ Κλυνν»,
«Καθαρός Χάρι» δηλαδή, κλείνοντας το μάτι στον ακαταμάχητο στη δεκαετία του
1970 κινηματογραφικό αστυνομικό…
Αυτός ο μεγάλος κωμικός είχε άποψη
για όλα τα σύγχρονα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας. Και κατέθετε
ευθαρσώς και με απόλυτη σοβαρότητα την άποψη του χωρίς να χαρίζεται σε κανένα. Κάτι
που τα κομματικά φερέφωνα ήταν αδιανόητο να κατανοήσουν. Ακόμη και μετά το
θάνατο του έβγαλαν τα πικρόχολα σχόλια τους. Πρόκειται για τα γνωστά
κομματόσκυλα που αδυνατούν να αποδεχθούν τον κατήφορο στον οποίο μονίμως κατρακυλούν
και σέρνονται, χωρίς να μπορούν να ξεχωρίσουν το σοβαρό από το αστείο. Αυτούς
που δεν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, αν αυτή δεν συμβαδίζει με τα θέλω
τους! Τα σημεία των καιρών βλέπετε επιβάλλουν άλλα ήθη και έθιμα!
Ο Χάρρυ Κλην δεν άρεσε σε πολλούς
γιατί δεν μασούσε τα λόγια του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, που τον είχε κυριολεκτικά
«κονιορτοποιήσει» με την κριτική του. Το ίδιο έκανε και με τον... εθνάρχη
Κωνσταντίνο Καραμανλή που έγινε πρωθυπουργός εκχωρώντας την Κύπρο, τον Σαρτζετάκη
που πήγε επίσημη επίσκεψη στην Ιαπωνία και κουβάλησε μαζί του ένα καράβι
οικοσκευές, τον Μητσοτάκη, την Παπαπρήγα και όλους ανεξαιρέτως τους πολιτικούς
που δεν τους άφηνε ήσυχους και δεν τους χαρίσθηκε ποτέ. Ο Χάρρυ Κλην σάρωνε τα
πάντα με ένα ανεπανάληπτο χιούμορ,
τσακίζοντας τον νεοέλληνα και τις υπερβολές του, χωρίς να υπολογίζει τίποτε,
και πολύ καλά έκανε.
Εκτός από την οικογένεια του,
άλλη πολύ μεγάλη αγάπη του ήταν ο Απόλλων Καλαμαριάς, ο σύλλογος με τις ποντιακές καταβολές για
στον οποίο έδωσε πολλά.
Τα τελευταία χρόνια δεν ήταν πια
ο οδοστρωτήρας που συνέθλιβε τα πάντα στο πέρασμά του. Έγινε όπως είπαν και
έγραψαν κάποιοι μια γραφική φιγούρα. Ζωγράφιζε πιο πολύ, έγραφε ποιήματα και
κάποιες φορές εμφανιζόταν για να μιλήσει περί πολιτικής και άλλων καινών
δαιμονίων της ελληνικής πραγματικότητας.
Στην πραγματικότητα της δικής του
ζωής, ο Χάρρυ Κλυν βίωσε την απώλεια του γιου του Νίκου, την οποία ουσιαστικά
δεν ξεπέρασε ποτέ. Εδώ και λίγες μέρες είναι μαζί του στο δικό τους αληθινό παράδεισο.
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
