Μηνύματα από την Κυριακή της Ορθοδοξίας
Κων/νου Ηλ. Μήτσιου
Τα άτομα, οι πολίτες, οι άνθρωποι όπου γης,
καθοδηγούνται έμμεσα, μεθοδικά και επιδέξια να σκέφτονται μονάχα το καθημερινό,
ατομικό, υλικό συμφέρον τους (όπως τους υποβάλλεται να το βλέπουν), χωρίς
έγνοια για το συνάνθρωπο, για το αύριο, για το πνεύμα, τις αξίες, το Θεό. Η
διαρκής και μοναδική αυτή μέριμνα αλλοτριώνει τον άνθρωπο, τον
αποπροσανατολίζει και τον αποξενώνει από τη θεϊκή του ουσία, αλλά εξασφαλίζει
στους κρατούντες το πλεονέκτημα να άρχουν χωρίς ουσιαστική αντίδραση.
Ένα, λοιπόν, από τα πιο αποτελεσματικά μέσα για
την αδρανοποίηση των λαϊκών μαζών ήταν και παραμένει η πενία, η φτώχεια, η
εξαθλίωση, η οικονομική δυσπραγία. Βέβαια, το νόμισμα έχον και την άλλην όψη τα
υλικά αγαθά, χρησιμοποίησαν και αυτόν τον τρόπο μέχρι πρότινος αποτελεσματικά.
Όχι στέρηση, αλλά θεαματική αφθονία, που εξασφαλίζει την απολιτικοποίηση του
όχλου, την εξουδετέρωση των μαζών. Έτσι, συνέλληνες, χάνουμε την ελπίδα μας,
την πίστη μας στο αύριο της πατρίδας μας, στο Θεό. Και αυτό ανοίγει διάπλατα
την «κερκόπορτα» του Ελληνισμού. Η πρώτη Κυριακή της Μ. Τεσσαρακοστής, της
Ορθοδοξίας, μάς εφοδιάζει με μηνύματα εγρήγορσης και αντίστασης.
Ο Ελληνισμός έρχεται από πολύ μακριά και δεν
μπορεί να αφανιστεί, να σβήσει. Αυτό διεκήρυξε ο Γάλλος λογοτέχνης Ζαν Ρισπέν:
«Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του στον πλανήτη μας».
Πώς είναι επομένως δυνατόν, συνέλληνες χριστιανοί, να σιωπήσουμε από δειλία ή
ολιγωρία μπροστά στην ιταμή πρόκληση των υβριστών του Χριστού μας, των αγίων
και ηρώων της πατρίδας μας; Πώς να δεχθούμε την κατάργηση της νηστείας, της
αργίας της Κυριακής, των εθνικών μας επετείων και παρελάσεων, της ιστορίας, της
σημαίας, του εθνικού μας ύμνου; Πώς να ξεχάσουμε τη γλώσσα μας, τις παραδόσεις
μας, τον πολιτισμό, τους εθνικούς μας αγώνες, το αίμα των μαρτύρων και των
ηρώων; Πώς να μείνουμε απαθείς μπροστά στη βεβήλωση των μνημείων, των αγίων
εικόνων και των εθνικών μας συμβόλων; Πώς να αποσχηματίσουμε τους ιερείς μας
(ακούστηκε και αυτό) βγάζοντας το τιμημένο ράσο τους ή να καταργήσουμε τη
θρησκευτική και εθνική διαπαιδαγώγηση των νέων μας;
Είναι επιτακτική ανάγκη, συνέλληνες ορθόδοξοι
χριστιανοί, να αποτελέσουμε τροχοπέδη και να αντισταθούμε στα άνομα σχέδια των
ποικιλώνυμων εχθρών της πατρίδας μας. Και αυτό δεν αποτελεί κινδυνολογία ή
αλόγιστο σοβινισμό, στενόκαρδη αντίληψη, στείρα προγονοπληξία και περιφρόνηση
της εθνικής και θρησκευτικής παράδοσης άλλων λαών. Δε σημαίνει όμως και
παθητική υποταγή ή απεμπόληση της πλούσιας κληρονομιάς μας.
kostasmitsios@yahoo.gr
