ΛόΓια μπΡούΤζινα και
ΚακOφωNίες
του Χρυσόστομου Κυριαζόγλου
"Ακινησία"
Όλοι
το φωνάζουμε: όταν κάποιος δουλεύει
για
το συμφέρον άλλων, όπως π.χ. για την πολιτεία,
μόνο
με αξιοπιστία κερδίζει εμπιστοσύνη.
Κι’
όταν αυτή δεν φτάνει, τότε έχουμε την
γενική
επιστράτευση εικόνων, διαφοροποιήσεων,
ευφημισμών,
μαραμένων στολιδιών, μνημείων,
ηρωϊσμών,
αγγελιοφόρων του μέλλοντος και
γραφιάδων
ή καναλιών με στραφτερά χρώματα
και
λυπημένα μάτια, μόνο και μόνο για να
κρυφτεί
η αναξιοπιστία.
Καρφώνουμε
τότε το πλοίο μας γερά στο χώμα
και
καταδικάζουμε του εαυτούς μας σε ακινησία.
Με
μελαγχολικές άριες τραγουδάμε την αδυναμία μας
να
βγάλουμε σοδιά από χάλκινα αλλά σκουριασμένα λουλούδια.
