Η
κλίμακα της σύγχρονης αβεβαιότητας
του Κώστα Μπιλίρη
Βρε
κακό που μας βρήκε! Βρε τροπές, χωρίς ντροπές! Βρε που φτάσαμε!
Στην
εποχή μας όλα είναι υπό αναίρεση. Όλα υπό αμφισβήτηση, όλα υπό αλλοίωση, όλα
φλού.
Το
φλού δεν είναι ελληνική λέξη. Είναι όμως ελληνική κατάκτηση. Ελληνική
πραγματικότητα. Γιατί στη χώρα μας όλα είναι υπό αναίρεση και αμφισβήτηση. Ας
πούμε. Πας για μάθημα και δεν ξέρεις αν έχουν κάνει κατάληψη.
Σπουδάζεις
και δεν ξέρεις αν θα πάρεις πτυχίο. Παίρνεις κάποτε πτυχίο με χίλια βάσανα και
δεν ξέρεις αν θα βρεις δουλειά. Βρίσκεις επιτέλους κάποια δουλειά και δεν
ξέρεις αν θα πληρωθείς.
Βρε
που φτάσαμε! Πληρώνεσαι και δεν ξέρεις αν θα φτάσουν να φας. Τρως και δεν
ξέρεις τι είναι αυτό που έφαγες. Αγνοείς πόσο θα σε ωφελήσει, ή θα σε βλάψει.
Βρε
που φτάσαμε! Πετυχαίνεις σε διαγωνισμό πρόσληψης και αν σε προσλάβουν ποτέ
χέ.. με. Και ξαναχέχεμε...
Η
αβεβαιότητα κατακλύζει τα πάντα. Συλλαμβάνεται ένας εγκληματίας και δεν ξέρεις
αν θα προφυλακισθεί, ή θα την κοπανήσει από το τμήμα.
Οδηγείται
σε προφυλάκιση και δεν ξέρεις αν θ’ αντιμετωπίσει δικάσιμο, ή θα αφεθεί για
παρέλευση δεκαοχτώ μηνών. Άσε το άλλο. Καταδικάζεται κάποιος και δεν ξέρεις
πότε θα δραπετεύσει. Ή θα τον δραπετεύσουν...
Βρε
που φτάσαμε! Κλείνεται στις φυλακές ένας πρώην υπουργός, ή πρώην δήμαρχος και
αγνοείς πόσα ακριβώς έχει κλέψει.
Δανείζεις
κάποιον και δεν ξέρεις τι τα θέλει τα λεφτά. Άσε που αγνοείς και πότε θα τα
επιστρέψει...
Αγοράζεις
ένα αυτοκίνητο και δεν ξέρεις πότε θα σου το κλέψουν, ή πότε θα σου το κάψουν.
Χτίζεις
ένα σπίτι και δεν ξέρεις πότε θα είναι δικό σου. Φτάνεις στα ογδόντα και ύστερα
από 55 χρόνια δουλειάς δεν ξέρεις αν θα πάρεις τη σύνταξή σου.
Παίρνεις
τη σύνταξή σου και δεν ξέρεις πότε θα σου την κόψουν, ή πότε θα σου τη φάει η
εφορία.
Βρε
που φτάσαμε! Ψηφίζεις κάποια παράταξη επειδή συμφωνείς με όσα εξαγγέλλει και δεν
τηρεί τίποτα. Θα μου πεις είναι πάντα καιρός να μετανιώσεις και να ρίξεις και μια μούντζα.
Αμ' το άλλο?
Σου
ορκίζεται κάποια αιώνια πίστη και αφοσίωση και το τρίτο βράδυ σε κάνει τάρανδο.
Άσε που μένει
η γυναίκα σου έγκυος και αγνοείς πόσο έχεις συμβάλλει. Γεννάει και ψάχνεις να
βρείς τίνος μοιάζει το παιδί!
Κάθεσαι
να πιείς τον καφέ σου και δεν ξέρεις τι θέλει αυτός που σε κοιτάζει.
Ξεκινάς
για το σπίτι σου και δεν ξέρεις αν θα φτάσεις. Άσε που δεν ξέρεις τι θα βρεις
όταν φτάσεις.
Αμ
το άλλο; Διορίζεσαι καθηγητής και δεν ξέρεις αν θα σ’ αφήσουν να διδάξεις.
Γίνεσαι
πρύτανης και αγνοείς αν θα σου επιτρέψουν να συγκαλέσεις τη σύνοδο οι
αντιφρονούντες.
Βρε
που φτάσαμε! Και που είσαι ακόμα! Κάτσε να ξαναπάρουν την κυβέρνηση και αν βρεις τίποτα όρθιο εμένα ...χέχεμε!
