ΛόΓια μπΡούΤζινα και
ΚακOφωNίες
Από το πόνημα του Χρυσόστομου Κυριαζόγλου
ISBN: 978-3-00-055857-3
Διαχωρισμός
Πήγα βέβαια πρώτα
στο κατηχητικό,
μετά στην
εκκλησία, και πιο μετά στο σχολείο.
Στην συνέχεια
άρχισα να διαβάζω παραμύθια,
τα βιβλία του
σχολείου και αργότερα εφημερίδες.
Με μπουκώσανε με
το πόσο διαφορετικοί είμαστε
ΕΜΕΙΣ απέναντι
στους άλλους, και πόσο ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.
Τέλος ξεκίνησα να
διαβάζω ότι εύρισκα
ακόμα και τις
διαφημίσεις. Κι’ αναρωτήθηκα γιατί
άραγε να με
καθοδηγούν να μισώ ανθρώπους,
μόνο γιατί είναι
διαφορετικοί.
Η γιαγιά μου που
με μεγάλωσε και που επέζησε
αυτό που λέμε
«καταστροφή» του 22 ήταν αγράμματη,
βαθειά θρήσκα και Ελληνίδα.
Κι’ ήταν για μένα ο μόνος άνθρωπος που μπορούσα
να ρωτήσω και που δεν θα με γέμιζε μπαρούφες.
Μου απάντησε ότι οι Μεγάλοι μάς θέλουν
να είμαστε πάντα έτοιμοι για πόλεμο, κι ‘ ότι
έχει πολύ καλούς Τούρκους και
πολύ καθάρματα Έλληνες. Να βλέπω,
να μαθαίνω, να κρίνω μόνος μου.
Η γιαγιά μου μ’ έστελνε στην εκκλησία.
Έγινα λαβαροφορέας και βοηθός
του αριστερού ψάλτη.
Κάποια μέρα, όπως καθόμαστε στον πάγκο στο Ιερό περιμένοντας να έλθει η ώρα
να περιφέρουμε τα λάβαρα,
είδα ότι ο κύριος που μας καθοδηγούσε και καθότανε
πάντα στον ίδιο πάγκο με μας τα παιδιά, έβαλε το χέρι του πάνω στο μπούτι
ένος αγοριού δίπλα μου.
Όταν γύρισα σπίτι, τόπα αυτό στην γιαγιά μου,
που μου απάντησε:
«Από δω και μπρος θα πηγαίνεις μόνο στην λειτουργία».
