ΜΠΡΟΥΤΖΙΝΑ ΛΟΓΙΑ...
του Χρυσόστομου Κυριαζόγλου
Modus vivendi et operandi
Ψιλοβρόχι, π’ ακόμα δεν έπαψε
να εκνευρίζει. Η άσφαλτος γυαλίζει
κι’ αντανακλά τα φώτα της νύχτας.
Κίτρινα,
πράσινα, άσπρα, κόκκινα
-
και προ παντός κόκκινα – φώτα.
Κάθε είδους τροχοί κυνηγούν
με μανία τα χιλιόμετρα.
Στον στύλο τη ΔΕΗ, δυο μάτια καρφωμένα
σε ύψος ένα-εξηνταπέντε,
καταβεβλημένα, νωχελικά.
Γενική βαφή, παπούτσι λουστρινέ,
τσάντα φτηνή.
Ματιά τσιγαροφάγα, κολλημένη,
στα διαβατικά οχήματα, κάποτε
με κάποια σπίθα ελπίδας.
