 |
| Lucian Blaga (May 9, 1895 – May 6, 1961) |
| ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ |
Melancolie(μελαγχολία) Lucian Blaga
¨Ενας αδέσποτος άνεμος σβήνει τα παγωμένα του δάκρυα στα παραθύρια .
Βρέχει.
Αόριστες λύπες με πλησιάζουν, μα !, όλη αυτή τη θλίψη
που νιώθω, καιρό πια δεν την νιώθω μέσα μου,
στην καρδιά,
στο στήθος,
αλλά στις πεταμένες στάλες της βροχής που ρέουν.
Και καθώς μπολιάζει θαρρείς την υπαρξή μου, με τον τεράστιο κόσμο,
με το φθινόπωρο και με τη νύχτα του,
με πονάει σαν πληγή.
Προς τα βουνά σαν τρέχουν τα νέφη με τα γεμάτα ζωή τους, στήθη.
Και βρέχει.
ελέυθερη μετάφραση/ απόδοση απο τη ρουμανικη γλώσσα : θανάσης κρουστάλης
