7 Απριλίου 2017:
Ημέρα ντροπής για το Κυπριακό Κοινοβούλιο!
Ύστερα από διακοπή δύο και πλέον
μηνών ο ενδοκυπριακός διάλογος αρχίζει ξανά. Υπό κανονικές συνθήκες η
επανέναρξη των συνομιλιών θα έπρεπε να γεμίσει με ικανοποίηση τους Έλληνες
Κυπρίους (Ε/Κ). Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει! Όχι επειδή οι Ε/Κ δεν επιζητούν
τη λύση του Κυπριακού μέσω διάλογου, αλλά γιατί λίγοι είναι αυτοί (πολύ
δικαιολογημένα) που πιστεύουν ότι αυτή η διαδικασία, έτσι όπως εξελίσσεται,
μπορεί να δώσει κάτι θετικό. Η ιστορία των διαπραγματεύσεων είναι δυστυχώς
γεμάτη με πολλές και σοβαρές δικές μας υποχωρήσεις και αντίστοιχες αμέτρητες
τουρκικές αξιώσεις και απαιτήσεις. Θυμίζω ότι ο διάλογος διακόπηκε με
αποκλειστική υπαιτιότητα της τουρκικής πλευράς, που επικαλέσθηκε την απόφαση της
Κυπριακής Βουλής για ένα ιστορικό γεγονός με συναισθηματική μόνο αξία!
Το παρελθόν διδάσκει ότι κάθε
φορά που υπάρχει διακοπή και επανέναρξη του διαλόγου, η δική μας πλευρά
επανέρχεται πολύ-τραυματισμένη και ευάλωτη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και
με δεδομένη διάθεση για νέες οδυνηρές υποχωρήσεις. Αυτή τη φορά μάλιστα η
υποχωρητικότητα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο! Με πρωτοβουλία του κόμματος του
Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗ.ΣΥ) από το οποίο προέρχεται ο Νίκος Αναστασιάδης
και κατ’ εντολή Αναστασιάδη (ύστερα από τους αρχικούς του ψευτοπαλληκαρισμούς) και
με τη σύμφωνη γνώμη του Α.Κ.Ε.Λ., η Κυπριακή Βουλή κατ’ απαίτηση του μίσθαρνου
της Άγκυρας Μουσταφά Ακιντζί, προχώρησε σε μια πράξη εξωφρενική που φτάνει και
ξεπερνά τα όρια της αυτό-ταπείνωσης! Ακυρώνοντας προηγούμενη απόφαση της για
δεκάλεπτη ομιλία, αναφορά στα σχολεία, στο Ενωτικό δημοψήφισμα του 1950! Διότι
έτσι διέταξε η Άγκυρα δια του εγκαθέτου της στην Κύπρο, Ακιντζί! Μια απόφαση
που όπως ήταν φυσικό προκάλεσε πανηγυρισμούς στα κατεχόμενα και βουβαμάρα στις ελεύθερες
περιοχές!
Άλλο ένα ανέλπιστο δώρο λοιπόν
στην Άγκυρα από τη Λευκωσία, το πολυτιμότερο και το σπουδαιότερο απ’ όσα
απλόχερα προηγήθηκαν. Το πολυτιμότερο διότι υποδηλώνει ξεκάθαρα την πλήρη
υποταγή μας σε ό,τι προστάξει η νέα τάξη πραγμάτων του νεοσουλτάνου Ερντογάν
και του ενεργούμενου της στα κατεχόμενα. Η απόφαση αυτή της Κυπριακής Βουλής
αποτελεί την πλήρη υποταγή της και σήμερα και αύριο και στο διηνεκές στις
προσταγές της Άγκυρας. Όσοι κάνουν πως δεν το καταλαβαίνουν, μάλλον πάσχουν από
αθεράπευτη αμνησία ή βαριά αρτηριοσκλήρυνση! Και επειδή πάλιν θα υπάρξει ο
γνωστός αντίλογος των διαπρυσίων οπαδών της όποιας λύσης (οπαδοί μιας σωστής
λύσης είμαστε όλοι) θυμίζω στα γρήγορα τα δώρα που προσφέρθηκαν στο παρελθόν
από τη δική μας πλευρά, χωρίς μάλιστα κανένα αντίδωρο από τους απέναντι!
Εκ περιτροπής προεδρία (παγκόσμια
πρωτοτυπία δίχως άλλο η μειοψηφία να επιβάλλει στην πλειοψηφία τον πρόεδρο της
αρεσκείας της). Παραμονή των εποίκων, παραμονή τουρκικών στρατευμάτων έστω και
με χρονοδιάγραμμα αποχώρησης (ουδέν μονιμότερον του προσωρινού) και μια
ιδιότυπη και στρεβλή δημοκρατία! Η σταθμισμένη ψήφος, η αριθμητική σύνθεση της
νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας, τα περιορισμένα πολιτικά δικαιώματα
όσων αποφασίσουν να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες κι άλλα πολλά, τι
άλλο άραγε από σοβαρό έλλειμμα δημοκρατίας μπορεί να συνιστούν! Η μυρωδιά του
φυσικού αερίου στον υποθαλάσσιο χώρο της Κύπρου φαίνεται να έχει ζαλίσει
ανυπόφορα τους Τούρκους με αποτέλεσμα κάθε μέρα να θέτουν και νέες απαράδεκτες αξιώσεις
και απαιτήσεις!
Γιατί, όμως, κάποιοι προσπαθούν
να επιβάλουν μια τέτοια εκτρωματική λύση στον Κυπριακό λαό; Μια λύση, που αντί
να ενώνει τον τόπο και τον λαό, τα μοιράζει όλα στα δύο. Μια λύση που είναι
απολύτως βέβαιο πως δεν θα αντέξει στο χρόνο αν προλάβει φυσικά να ολοκληρωθεί
η εφαρμογή της. Μια λύση που θα διαλύει συθέμελα τις ευρωπαϊκές συνιστώσες της
σημερινής Κυπριακής Δημοκρατίας και θα την θέτει στο διηνεκές κάτω από την
κηδεμονία της επεκτατικής Τουρκίας, η οποία το μόνο που ονειρεύεται (οι Τούρκοι
δεν το κρύβουν άλλωστε, εμείς είναι που κάνουμε ότι δεν βλέπουμε), είναι η
αναβίωση του μεσαίωνα της πάλε ποτέ τυραννικής Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η απάντηση ασφαλώς δεν είναι
καθόλου δύσκολη. Έτσι εξυπηρετούνται (προς το παρόν τουλάχιστον) τα δικά τους
συμφέροντα. Τα περί δικαίου και δημοκρατίας ως γνωστό δεν αποτελούσαν ποτέ
σημείο αναφοράς για τους ισχυρούς παγκόσμιους παίχτες … Παρά ταύτα, εμείς
έχουμε υποχρέωση να βαδίσουμε προς μια και μόνο κατεύθυνση αναζητώντας δίκαιη
και λειτουργική λύση στο Κυπριακό. Μια λύση όπου κάθε νόμιμος κάτοικος της
Κύπρου, θα μπορεί να κατοικεί, να αποκτά περιουσία, να διακινείται και να
εργάζεται σε όλη την κυπριακή επικράτεια, στην οποία θα εφαρμόζονται πιστά και
απαρέγκλιτα όλοι οι νόμοι και οι κανόνες της Δημοκρατίας. Σε μια λύση
επανένωσης και όχι οριστικής συγκεκαλυμμένης διχοτόμησης! Σε διαφορετική
περίπτωση, η όποια λύση, που δεν θα είναι απότοκος τους διεθνούς δικαίου και που
δεν θα εγγυάται την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, μια λύση που δεν θα
λαμβάνει υπόψη τις εύλογες ανησυχίες όλων των πολιτών, σίγουρα θα αποτελέσει
την αφορμή για νέες συγκρούσεις και νέες οδυνηρότατες περιπέτειες!
Καιρός να αντιληφθούν όλοι όσοι
πιέζουν για την όποια λύση (δικοί μας ξένοι), ότι το νέο κυπριακό κράτος πρέπει
να κτισθεί πάνω στη διαφορετικότητα και όχι στην ισοπέδωση. Οι Έλληνες να
παραμείνουν Έλληνες (αν κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για την εθνική τους καταγωγή
τα Σούσα δεν πέφτουν νομίζω πολύ μακριά) και οι τούρκοι να παραμείνουν Τούρκοι!
Και πάνω σε αυτή τη διαφορετικότητα να οικοδομήσουμε, χωρίς προκαταλήψεις και
χωρίς καμιά διάθεση ρεβανσισμού και επιβουλής της μίας προς την άλλη κοινότητα.
Αν αυτά τα πολύ απλά πράγματα δεν γίνουν σεβαστά, τότε η όποια λύση επιβληθεί
θα κρατήσει όσο και τα λουλούδια της μιας μέρας .. που ανθίζουν το πρωί και
μαραίνονται και σβήνουν μαζί με την δύση του ήλιου ….
Είμαστε οι ηττημένοι του ΄74
είπατε; Και ποιος είπε ότι μια στρατιωτική ήττα ενός μικρού και ανυπεράσπιστου
Λαού, δεν μπορεί να αποκαταστηθεί από το Διεθνές Δίκαιο; Το Κουβέιτ το
ελευθέρωσαν μέσα σε μια νύχτα οι αμερικανοί! Και μάλιστα ύστερα από μια
αμφισβητούμενη απόφαση του Σ.Α. του Ο.Η.Ε.! Στο ΙΡΑΚ οι αμερικανοί εισέβαλαν
χωρίς καμιά απόφαση! Και εμείς δεν διεκδικήσαμε ποτέ την εφαρμογή των αμέτρητων
ψηφισμάτων που αναφέρονται ρητά σε εισβολή και παράνομη κατοχή με ό,τι αυτά συνεπάγονται
… Και ζούμε ωσάν να είμαστε κάτοικοι Ελβετίας και όχι κάτοικοι μιας
ημικατεχόμενης πατρίδας και απειλούμενης
με ολοκληρωτική κατάληψη…
Υστερόγραφο: Άκουσα τον Άγιο
Μόρφου προχθές σε μια εκπομπή του Ρ.Ι.Κ. να λέει ότι με τον Ερντογάν στην
εξουσία δεν υπάρχει καμία ελπίδα για σωστή λύση. Η άποψη αυτή του Μητροπολίτη
της κατεχόμενης Μόρφου έχει βαρύνουσα σημασία, επειδή ο Άγιος Μόρφου ανήκει
στην πρώτη ομάδα κρούσης της επαναπροσέγγισης! Όχι, όμως, οποιασδήποτε
επαναπροσέγγισης δηλώνει ο ίδιος. Κι εγώ προσωπικά, έτσι όπως τον άκουσα με τα
αυτιά μου να τοποθετείται, δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί του …
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού