Το χρονογράφημα της εβδομάδας
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Σήμερα δεν έχω διάθεση για πολλά-πολλά.
Σκάει Αύγουστος κι εγώ είμαι ακόμα στην Αθήνα. Ανάθεμα… την ατυχία μου..
Δεν θα πω για τα ραβασάκια της Εφορίας, τις συντάξεις που όλο και
λιγοστεύουν, για τους πολιτικούς μας που καθημερινά σχεδόν ‘μαλλιοτραβιούνται,
για τους παλαβούς που ανατινάζονται κι έχουν κάνει μια Ευρώπη ψηλό –μπάχαλο,
δεν θα πω για τον εξ ανατολών Σουλτάνο που έχει ξεφύγει παντελώς, όπως και τόσα άλλα που όλους μας απασχολούν.
Δεν θέλω
αδέλφια μου να σας στεναχωρήσω και να … διαταράξω τα μπάνια σας.
Ξεχαστείτε
λοιπόν, με τα ...«χάδια» του Κώστα Μπιλίρη
Που ακολουθούν.
Καλό Σαββατοκύριακο και ευχές να είναι καλός ο Μήνας που φτάνει. (Δημήτρης Ζάχος)
ΤΑ ΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (
«…Ακρογιαλιά:
χώρος εκτόνωσης, επίδειξης,
χαλάρωσης και δημοσίων σχέσεων».
Παραλίες και ακρογιαλιές της Αττικής: Κάθε καλοκαίρι βογγάτε. Το είχαν πει παλαιότερα σε μια επιθεώρηση. Της Αττικής οι παραλίες, ή παραληρούν, ή παραλύουν.
Φαίνεται πως αυτή την περίοδο,
τα παθαίνουν και τα δυο.
Δεν ξέρω ποιος εφεύρε
την αναγκαιότητα της θαλάσσσιας επαφής με το ανθρώπινο σώμα,
αλλά μετρούμε την καλοκαιρινή μας επιτυχία, παρουσία και δραστηριότητα, σε θαλάσσια μπάνια.
– Εγώ φέτος πρόλαβα και έκανα τριανταπέντε.
– Α εγώ το φχαριστήθηκα. Σαρανταέξι παρακαλώ. Για να μη σου πω και καναδυό παραπάνω.
Θα μου πείτε. Τι να κάνουν και οι ταλαίπωροι
μικροαστοί; Μέσα στα τσιμεντέ-
νια δυαράκια και τριαράκια τους, νιώθουν αναμμένα κάρβουνα. Θα βγουν, να πάνε σε νερό να σβήσουν. Θα κατηφορίσουν προς τις θαλάσσιες περιοχές. Σε όσες τε- λοσπάντων
γλύτωσαν και δεν έγιναν ακόμη κέντρα διασκέδασης, ή περιφραγμένα στέκια για λίγους.
Σε ημερήσια διάταξη και ό, τι τροχοφόρο διατίθεται για τον αστικοποιημένο πολίτη. Φορτηγάκι, σαραβαλάκι, δίκυκλο, τρίκυκλο.
Πάμε σου λέει, να δροσιστούμε. Να βγάλουμε τον ιδρώτα μας.
Το μαγιό, φορεμένο από το σπίτι. Μπορεί και από την προηγούμενη εβδομάδα. Σε μερικούς
όσο διαρκούν τα μπάνια του
λαού, μήτε βγαίνει, μήτε μπαίνει. Στεγνώνει μαζί με το δέρμα.
Και βουρ. Κάθοδος
των μυρίων προς τις ακτές. Των μυρίων
και των μηρών. Μάλιστα. Οι μηροί σε όλη την παραταγμένη
τους ποικιλία. Μηροί μυριάδες. Να προβάλλονται, να οριζοντιώνονται, να λικνίζονται, να διασκελίζονται. Να σκοντάφτεις και πάνω τους, αν δεν προσέχεις.
Μηροί τόσων σχημάτων και διαστάσεων, που να μπερδεύουν
και τους ανθρωπολόγους, αν εξετασθούν. Μηροί παραγεμιστοί, κάποιοι καλλίγραμμοι και τορνευτοί,
μηροί στραβοί, μηροί μπουκαλωτοί, μηροί χοντροί,
άλλοι μπεκατσωτοί κι άλλοι τεράστιοι. Να γίνεται της κακομοίρας και της κακομηρίας.
Κοιτάς και λες. Μα είναι δυνατόν από αυτή τη φυλή να έχουν προέλθει
τρεις Μις Ευρώπη, μια Μις Κόσμος
και δυο Μις Υφήλιος;
Η ακρογιαλιά χώρος εκτόνωσης,
επίδειξης, χαλάρωσης και δημοσίων σχέσεων.
Μπορεί να δεις και κανέναν Πολιτικό
Θα κολυμπήσουν, θα ηλιοθεραπευτούν, θα φουμάρουν
το τσιγαράκι τους, θα ρουφήξουν
το αναψυκτικό, θα ψάξουν για γνωριμίες, θ’ ανταποκριθούν ή όχι στο καμάκωμα, θα ανταλλάξουν
τηλέφωνα. Και φυσικά το καμάκι δεν έχει φύλο.
– Που σε ξέρω; Είσαι γνωστός του άντρα μου;
– Παντρεμένη είσαι; Φαίνεσαι έξυπνη, πώς τό ’παθες;
– Δος μου το τηλέφωνό σου να σου το εξηγήσω.
Α βέβαια! Θα παίξουν και λίγο βόλεϊ, θα δοκιμάσουν
και λίγο τένις. Είναι βλέ- πεις σύγχρονοι και ενημερωμένοι πολίτες.
Κάτι έχουν ακούσει,
κάτι έχουν διαβάσει στα περιοδικά
περί της αξίας που έχει η σωματική
εξάσκηση. Επέδρασε
και το μπιτς βόλεϊ, που έγινε και άθλημα ολυμπιακό.
Την καλλιτεχνική και πνευματική εξάσκηση την έχει αναλάβει κατά μεγάλο μέρος ο ραδ/κός σταθμός του Μπίλη Βραχνοκοράκη.
Μονίμως δίπλα στις λουόμενες το τρανζίστορ. Μεταδίδει συνεχώς τα αγαπη- μένα προγράμματα του Μπίλι, που εκατό φορές τη μέρα, θα στείλει και τη σπέσιαλ αφιέρωση. «Τζένη,
μ’ ακούς; Με σούπερ αγάπη στη Τζένη από το Περιστέρι». Και η Τζένη πλήρης ευδαιμονίας, κολυμπάει τη μια στα κύματα και την άλλη
στα ραδιοκύματα.
Και δώστου δρόσισμα και δώστου πλιτς - πλατς.
Και δώστου ξάπλα πάνω στην άμμο την καφτή και την κατουρημένη.
Και δώστου στριμωξίδι. – Ει κύριος. Με πατάς
ρε στραβάδι…
Και δώστου ελληνικούρες και εξυπνάδες και χάχανα.
Δώστου και πασαλείμματα με αντιηλιακά. Θα γίνουν ασφαλώς και φιλοφρο- νήσεις.
– Μαύρισα
μου φαίνεται λιγάκι.
– Καλέ τι λιγάκι;
Κεφτές ξηροψημένος έγινες Λουκία μου.
Στις χρωματικές διαγνώσεις, καταθέτει
και μια παρευρισκόμενη την καλή της διάθεση.
– Παξιμάδι σοκολατένιο είσαι.
Αιώνιο πρόβλημα και τα κιλά.
– Αυτή η δίαιτα δεν μούκανε και τίποτα σπουδαίο. Κοιτάζω όμως και κά- τι άλλες…
Δε λείπουν φυσικά και οι συμβουλές της μαμάς προς την έφηβη κόρη.
– Μουρήηη, μην κάθεσαι πολύ στον ήλιο. Δεν άκουσες τι είπαν στην τηλε- όραση;
– Και που θα βρω τον ήσκιο εδώ που μ’ έφερες;
Εμ βέβαια! Το κορίτσι ορέγονταν Κυανή Ακτή, ή Σεϋχέλες
Νήσους.
Λίγη ώρα μετά τη δύση του ήλιου, δύει και η δόξα της αττικής ακρογιαλιάς. Μένει όμως η σφραγίδα
της ανθρώπινης παρουσίας. Πέρνα το πρωί
για να δεις το αποτσίγαρο σωρό, το σκουπίδι χαλί και το πλαστικό,
λοφίσκο.
