Δρώμενα στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Γλυφάδας (12-6-2016)

«Πόσο κοντά είμαστε στο πνεύμα του Χριστού που είναι πνεύμα αγάπης καλοσύνης και ενότητας?

Γράφει ο Δημοσιογράφος Δημήτρης Ζάχος

Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε ότι η εκκλησία μας νοσεί. Και νοσεί βαρύτατα γιατί πάσχει από την ΙΕΡΑΡΧΙΑ της. Ότι κτίζουν στις ψυχές των πιστών οι καλοί ιερείς με τόσες στερήσεις, αλλά και με τη μεγάλη τους πίστη στις Θείες εντολές, δυστυχώς κάποιοι άλλοι ιερείς με ισχυρές «πλάτες», επιλήσμονες των προτροπών του Αποστόλου Παύλου, έρχονται να τα γκρεμίσουν. Ξεχνούν τη ρήση του , στην επιστολή του προς Τιμόθεο: «Έχοντες δε διατροφάς και σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθησόμεθα» (1^ης επιστολής Παύλου προς Τιμόθεον 6 , 8) Αλλά δεν είναι μόνο επιλήσμονες των θείων Κηρυγμάτων. Είναι και επίορκοι γιατί πατούν τον όρκο που δίνουν για σεμνότητα , εγκράτεια βίου και υπακοή μέχρι Θανάτου και προ παντός αγάπη μέχρι θυσίας προς το ποίμνιο που τους εμπιστεύτηκε ο Θεός!

Όλα αυτά τα γράφω με αφορμή τις εκδηλώσεις που έγιναν την Κυριακή 12 Ιουνίου στο πνευματικό κέντρο του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Γλυφάδας: 1) Ψαλμοί και παραδοσιακά τραγούδια. 2)παραδοσιακοί χοροί 3) Ζωντανή μουσική με ορχήστρα μπουζουκιών 4)Έκθεση του κόπου, της προσευχής και της αγάπης των μαθητριών και μαθητών της Ορθόδοξης εικονογραφίας του Ιερού Αγίου Νικολάου Γλυφάδας (Δάσκαλός τους ο μεγάλος μας ζωγράφος , χαράκτης αγιογράφος, λογοτέχνης και στοχαστής ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ).

Όμως αυτή η έκθεση έγινε αφορμή σκανδαλισμού και πίκρας όλων των παρευρισκομένων, μαθητών, ενοριτών και καλεσμένων από τη συμπεριφορά και την απαξίωση που έτυχαν εκ μέρους ορισμένων ιερέων του ναού. Πλήρης απαξίωση της έκθεσης από τους ιερείς που όχι μόνο δεν έριξαν μια ματιά στις αγιογραφίες αλλά δεν ακούστηκε ούτε μια λέξη από τον παρουσιαστή της εκδήλωσης πατέρα Δημήτριο. Όταν ζητήθηκε από τους μαθητές του κ. Αγγελάκη να πει δυό λόγια ο Δάσκαλός τους, ο προϊστάμενος του Ι.Ν. πατήρ Νικόλαος Καββαδίας όχι μόνο προκλητικότατα αρνήθηκε αλλά στο τέλος όπως μου μεταφέρθηκε δήλωσε ότι απαγορεύει πλέον τα μαθήματα αγιογραφίας στο …Ναό του!!! Βλέποντας αυτά και πριν τελειώσει η εκδήλωση, μαθητές και μαθήτριες αποχώρησαν με τα έργα τους παρά τα παρακάλια του κ. Αγγελάκη για να παραμείνουν. Σημειωτέον ότι ο δάσκαλος όχι μόνο δε αποχώρησε από την εκδήλωση, παρά την βαρύτατη προσβολή που δέχτηκε, αλλά είχε το σθένος να ζητήσει στο τέλος συγνώμη αν στενοχώρησαν οι μαθητές του τον ιερέα. Σκανδαλισμένος παρατηρούσα το παπαδίστικο αρχοντολόι συγχυσμένο από τη μια και την ατάραχη, γλυκιά και ήρεμη μορφή του Μιχαήλ Αγγελάκη από την άλλη.

Προσωπικότητα μεγάλου πνευματικού δυναμισμού. Καλλιτέχνης και Χριστιανός μαχητής!!! Ξέρω καλά πως τα καλλιτεχνικά του οράματα εκφράζονται με τον έντεχνο λόγο που είναι πάθος και με την ζωγραφική που είναι ο μεγάλος του έρωτας, ενώ η μαχητικότητά του κατατείνει στο να γίνει γνωστή σε όλους η ομορφιά και η ποιότητα της σύγχρονης εκκλησιαστικής τέχνης και της λογοτεχνίας μας στις αναντικατάστατες πνευματικές γραμμές του ελληνορθόδοξου κόσμου. Αναρωτιέμαι μήπως τα χαρακτηριστικά του αυτά ενοχλούν «όσους» θέλουνε να φανούνε προοδευτικοί αλλά αυτοί δεν μπορούν με τίποτα να αντιπροσωπεύουν τους ταπεινούς Χριστιανούς

Εδώ θέλω να θυμίσω τι έγραψε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (άπαντα σελίδα 474 5^ου τόμου): «Ούτε εκ του υπουργείου ούτε εκ της Συνόδου αναμένουμεν γενναίον τι δια την εκκλησίαν. Η τελευταία μάλιστα απεδείχθη ανίκανος όλως. Άφ’ ής ημέρας ιδρύθη εν Ελλάδι, να διαπράξη αγαθόν τι υπέρ της εκκλησίας. Τουναντίον μάλιστα και έβλαψεν ταύτην καιρίως παραγνωρίσασα όλως τον αληθή αυτής προορισμόν και θεωρήσασα εαυτήν μέχρι τούδε απλούν εργαστήριον δεσποτάδων και παπάδων , ούς στρατολογούσα συνήθως εκ της κοινωνικής υποστάθμης , άνευ ελέγχου παιδείας και ηθικής, εξαποστέλλει αυτούς ουχί ως ποιμένας, αλλά ως λύκους βαρείς, μη φειδομένους του ποιμνίου του Κυρίου. Παρά τοιούτου σωματείου, επαναλαμβάνομεν και πάλιν ότι ουδέν απολύτως αγαθόν έχομεν και προσδοκώμεν».

Αλλά ας γυρίσω στα γεγονότα των εκδηλώσεων.

Πριν αρχίσουν τα δρώμενα είδα πολύ προσεκτικά τις αγιογραφίες που εκτίθονταν. Ενθουσιάστηκα. Με συνεπήρε η ποιότητα των εκθεμάτων και όπως μου εξήγησε ο κ. Αγγελάκης, από χέρια ενηλίκων που έπιαναν πρώτη φορά να ζωγραφίσουν. Δείγματα τέχνης άρτιας τεχνικά και θεολογικά. Η έκφραση δε των προσώπων μειλίχια αλλά και διαπεραστική, πράα, επιβλητική και αρρενωπή, πράγμα σπάνιο σε μαθητές της αγιογραφίας. Εδώ ακριβώς φαίνεται η διδασκαλία, το … άγγιγμα του Δάσκαλου, του Μιχαήλ Αγγελάκη. Εικαστική άγνοια και πνευματική πενία των υπευθύνων ρασοφόρων των εκδηλώσεων που προσπάθησαν να απαξιώσουν την προσπάθεια αυτή των μαθητών.. Τι να πω… Όλος αυτός ο εικαστικός πλούτος, σχεδιαστικός, χρωματικός αλλά και άρτια θεολογικός, εκπέμπει μια ψυχική ευφορία. Τα αμίμητα κατά την γνώμη μου πρόσωπα όλων των Αγίων μορφών, δημιουργήματα ψυχικού μόχθου αλλά και εικαστικού κόπου των μαθητών και του αγιογράφου Μιχαήλ Αγγελάκη , διαχέουν μια μυστικοπάθεια ορατή σε όλους, απλούς πιστούς, αλλά και γνώστες της τέχνης, δείγμα του απλού χαρακτήρα του Δασκάλου - δημιουργού αλλά και της εικαστικής του ανησυχίας και αναζήτησης.

. Ο Μιχαήλ δεν είναι αντιγραφέας εικόνων. Σκέφτεται, εμβαθύνει κυρίως σε ψαλμούς και ρήσεις των Αγίων Πατέρων της εκκλησίας μας, γονιμοποιώντας έτσι την ορθοδόξως καλλιεργημένη και φιλτραρισμένη φαντασία του και ωσαύτως καρπός αυτής της κοπιώδους αλλά τόσο σπάνιας και μοναδικής εσωτερικής διεργασίας είναι ο «εικαστικός τόκος», σύνθεση και δημιουργία δηλαδή. Γεννά αλλά και ταυτοχρόνως τίκτει? ο νους του δεν αναπαύεται στα τετριμμένα και τα καθημερινά κοινώς ειπείν, βιώνει την τέχνη του, διεισδύει στον μυστικό κόσμο της ορθοδόξου θεολογίας και στη συνέχεια του φωτός και του χρώματος αναζητώντας πάντα κάτι καινούργιο, κάτι υψηλότερο και ανώτερο. Δεν αντιγράφει αλλά αναπλάθει και δημιουργεί. Αυτός είναι ο Μιχαήλ Αγγελάκης που οι ρασοφόροι της εκδήλωσης επιδεικτικά αγνόησαν και πρόσβαλαν όπως και τους μαθητές του.

O MIXAHΛ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ

ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΟΥΣ

Οι παρόντες έβγαλαν τα συμπεράσματά τους και αθρόα η αποχώρηση πριν την ολοκλήρωση των εκδηλώσεων

Υ.Γ. 1) «Ο χρυσός υπέρ τον Χριστόν. Ο πλούτος υπέρ τον πτωχόν διδάσκαλον… Αυτό είναι ο οραματισμός και η επιδίωξη αρκετών ρασοφόρων της σημερινής εποχής»!! Δεν θα πάψω να στιγματίζω τα μίση , τους έρωτες, τις συκοφαντίες, τους φαρισαϊσμούς , τις αδικίες των κακών ρασοφόρων και να συμπαραστέκομαι στους καλούς ποιμένες, στους ανώνυμους εκείνους ιερείς, που στηρίζουν στις πλάτες τους την εκκλησία.

Υ.Γ. 2) Θέλω να διαβεβαιώσω τους αναγνώστες μου ότι και στο Θεό πιστεύω και τη Χριστιανική Θρησκεία ασπάζομαι. Αρνούμαι όμως τους ρυπαρούς ρασοφόρους και τιμώ και σέβομαι τους απλούς καλούς Λευίτες.

Δημήτρης Ζάχος

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου Γλυφάδας βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του ομωνύμου Δήμου και στο τετράγωνο μεταξύ των οδών Αρτέμιδος, Ζαμάνου, Φοίβης και Ερμού.

Ο σημερινός Ιερός Ναός κτίσθηκε μεταξύ 1956 καί 1961.Το 2006 απέκτησε Πνευματικό και Νεανικό Κέντρο.