Η IANOS Αίθουσα Τέχνης (Θεσ/νίκη ) με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζει και παρουσιάζει την έκθεση ζωγραφικής του Μιχαήλ Βακαλούλη (Vakas) με τίτλο Impress
Προλογίζει η Μάρω Καχριμανίδη Ιστορικός Τέχνης-Μουσειολόγος.
"Μελετώντας το σύνολο των έργων του Μιχαήλ Βακαλούλη (Vakas), αλλά και καθένα από αυτά ξεχωριστά, μπορεί κανείς να εντοπίσει στοιχεία-ψίγματα από τα ρεύματα της popart, αλλά και συγχρόνως εξπρεσιονιστικά κι ενίοτε ιμπρεσιονιστικά. Λάδια σε μουσαμά χρησιμοποιούνται για να «γεννήσουν» τις μορφές του. Εν αρχεί ην η Γυναίκα στα έργα του. Η κυριαρχία αυτή του θηλυκού στοιχείου και της γυναικείας φιγούρας σε όλο το εύρος του έργου, δεν περνά απαρατήρητη από τον θεατή. Όχι κάποια συγκεκριμένη γυναίκα, αλλά οτιδήποτε θα μπορούσε να συμβολίζει τη γυναίκα. Κάθε γυναίκα. Ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξεως, πίστης, εθνικότητος, αντιλήψεων…
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο δημιουργός αυτών των μορφών αφαιρεί επιμελώς στοιχεία των προσώπων του, καθώς η γυναικεία φιγούρα περνά σε μια άλλη διάσταση ύπαρξης και οντότητας. Η γυναίκα, αποτελεί πλέον οικουμενικό σύμβολο. Τα στοιχεία τα οποία αφαιρούνται, άλλοτε εννοούνται κι άλλοτε αντικαθίστανται από γραμμές ή φύλλα χρυσού. Μιλώντας για στοιχεία popart, εννοείται η επανάληψη των μορφών, αλλά και τα ενίοτε έντονα χρώματα—στοιχείο εξπρεσιονιστικό επίσης—τα οποία συνθέτουν αυτές τις φιγούρες.
Στη συνέχεια, το βλέμμα του θεατή παρασύρεται από τις έντονες γραμμές των έργων, άλλοτε διαγώνιες κι άλλοτε κατακόρυφες. Αυτές οι έντονες γραμμές διασταυρώνονται κατά κύριο λόγο και προσδίδουν στο συνολικό έργο του Βακαλούλη μια κίνηση και μια ζωηράδα, στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ιμπρεσιονιστικό, καθώς επιδιώκει με αυτό να αδράξει τη στιγμή σύλληψης της μορφής. Τι σκεφτόταν η φιγούρα; Ποιά στιγμιαία ιδέα της έδωσε πνοή; Τι θέλει να επικοινωνήσει με τον θεατή;
Για να περάσουμε στο κυρίαρχο χαρακτηριστικό που δεσπόζει στο έργο του Βακαλούλη, αυτό της παραμόρφωσης. Όπως συμβαίνει στον εξπρεσιονισμό, έτσι και στα έργα εδώ, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο δημιουργός τους «αδιαφορεί» για την πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας. Στην προκειμένη περίπτωση, για την ακριβή αποτύπωση της γυναίκας. Αυτή η παραμόρφωση επιτυγχάνεται μέσω της απόκρυψης διαφόρων λεπτομερειών του προσώπου, η οποία αναφέρθηκε προηγουμένως. Δίνεται η γενική ιδέα των προσώπου, μέσω έντονων χρωμάτων και αντιθέσεων, πάνω σε σκούρο φόντο. Ποιά είναι τα συναισθήματα του δημιουργού αναφορικά με τις μορφές του; Ποιά είναι τα βαθύτερα συναισθήματα που προκαλεί ο ίδιος σε εμάς, μέσω των μορφών του; Ποιά ανάμνηση ξυπνά; Ενδεχομένως μια αγωνία σκέψεων και συναισθημάτων, μια συναισθηματική εγρήγορση, όπως αυτή η οποία διέπει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του.
Μορφές χωρίς ξεκάθαρο περίγραμμα, οι οποίες ξεπηδούν από χρώμα που ρέει διαρκώς, μέσα σε χώρο και χρόνο στάσιμο, τον οποίο συμβολίζει το σκούρο φόντο. Μήπως οι μορφές ξεπηδούν από κάποιο όνειρο; Εμείς, ως θεατές ονειρευόμαστε; Είναι αυτές οι μορφές που θυμίζουν κάτι από μύθο Σίβυλες; Κι αν ναι, τι μελλούμενο μας έχουν; Οτιδήποτε κι αν είναι, οτιδήποτε κι αν πρεσβεύουν ή ανακαλούν στη μνήμη μας, για τον ίδιο τον δημιουργό τους είναι σίγουρα πολύτιμες. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο σε πολλές περιπτώσεις τις κοσμεί με φύλλα από χρυσό ή από ασήμι. Θα μπορούσαν να είναι ιέρειες ή αγίες και τα πολύτιμα αυτά στοιχεία, ο χρυσός και το ασήμι να λαμβάνουν θέση δίπλα τους, ως άλλα τάματα πιστών".
Μάρω Καχριμανίδη Ιστορικός Τέχνης - Master in Education(U.ofT.)-Μουσειολόγος
Maro Kahrimanidis Art Historian-Master in Education (U.ofT.)-Museologist
