Επιτυχημένη εκδήλωση του ΕΕΤΕ: Τιμή στον Νεορεαλιστή Ζωγράφο ΚΩΣΤΑ ΜΑΛΑΜΟ

Επιτυχημένη εκδήλωση στο χώρο του ΕΕΤΕ

Πραγματοποιήθηκε στον πολύ ζεστό χώρο του ΕΕΤΕ, Βαλτετσίου 42, διάλεξη από την καταξιωμένη ζωγράφο Μερόπη Πρέκα με θέμα: «Κώστας Μαλάμος, Αισθητικά Νεορεαλιστής Έλληνας Ζωγράφος». Μεγάλη επιτυχία είχε η όμορφη εκδήλωση και πολλές γνωστές προσωπικότητες της τέχνης, των γραμμάτων και φίλων των τεχνών , έδωσαν το παρών. Καταπληκτική για μια ακόμη φορά η Μερόπη Πρέκα. Η λιτότητα και περιεκτικότητα των λόγων της έκαναν την ψυχή μας να αναγαλλιάζει. Λόγος απλός ,λιτός , αφτιασίδωτος άμεσος που κάτω από την φαινομενική του απλότητα κουβαλούσε βαρύ φορτίο. Πολύ-πολύ όμορφα και ζωντανά παρουσιάστηκε ο μεγάλος νεορεαλιστής ζωγράφος.

Ξέρει πολύ καλά, πως το ξεχωριστό του έργο είναι λεπτοδουλειά προσεκτική, όπως το να βγάζεις με το βελονάκι τ’ αγκάθια του αχινού. Ξέρει επίσης και μας το έδειξε: Σχεδόν το σύνολο του έργου του Κώστα Μαλάμου είναι απόλυτα και άρρηκτα συνυφασμένο με τον χαρακτήρα του . Σπιθίζει-σπιθίζει, αιφνιδιάζει ευχάριστα, αλλά και πολλές φορές επώδυνα. «Σχήματα» πανέμορφα και ευφρόσυνα με σωστή αίσθηση της εικαστικής τέχνης, θάθελα να συμπληρώσω ταπεινά εγώ. Όλοι μας απολαύσαμε την όμορφη εκδήλωση με τις πολλές και λεπτές συγκινησιακές στιγμές. Αριστουργηματική -θα το ξαναγράψω- η παρουσίαση του Κώστα Μαλάμου από την Μερόπη Πρέκα. Ο λόγος της θαρρώ πως δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου. Ένας λόγος μαχαίρι που συχνά λυγά σε λυρική λύπη. ΕΥΓΕ-ΕΥΓΕ-ΕΥΓΕ!!!

Δημήτρης Ζάχος

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΑΛΑΜΟ

Ο ζωγράφος Κώστας Μαλάμος γεννήθηκε το 1913 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου όπου είχε καταφύγει ο πατέρας του από την Ήπειρο. Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην ιδιαίτερη πατρίδα του Ζίτσα και αργότερα εγκαταστάθηκε στα Γιάννενα. Το 1931 ήρθε στην Αθήνα όπου σπούδασε με υποτροφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1932-1937), έχοντας ως δασκάλους τον Ουμ.Αργυρό, τον Μαθιόπουλο και τον Κ. Παρθένη. Το 1937 παρέδιδε μαθήματα ζωγραφικής σε ιδιόκτητο φροντιστήριο ενώ το 1938 διορίστηκε στο καλλιτεχνικό τμήμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, απολύθηκε όμως κατά το πρώτο διάστημα της Κατοχής. Το 1943 προσλήφθηκε στη μέση εκπαίδευση ενώ το 1944 απέρριψε το διορισμό του στη θέση του διευθυντή του παραρτήματος της ΑΣΚΤ στην Τήνο, με επακόλουθο να απολυθεί εκ νέου. Από το 1946 δίδασκε καλλιτεχνικά στο Κολλέγιο Αθηνών ενώ από το 1958 ως το 1962 δίδασκε στη Σχολή Βακαλό.

Αγωνίσθηκε με το έργο του από τα χρόνια της Κατοχής και έργα του παρουσιάσθηκαν από το ΕΕΤΕ στην έκθεση «Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση 1936-1949, φυλακές και εξορίες ως το 1967», στο Κέντρο Τεχνών Πάρκο Ελευθερίας, το Νοέμβρη του 2014.

Από το 1960 και ως το τέλος της ζωής του, έδωσε ένα μεγάλο αγώνα για τη συγκρότηση της Δημοτικής Πινακοθήκης Ιωαννίνων, συγκεντρώνοντας έργα από τους καλύτερους καλλιτέχνες της εποχής. Μέσω δικών του ενεργειών επίσης, δημιουργήθηκε στη Ζίτσα Ιωαννίνων, η Πινακοθήκη Χαρακτικής με το όνομά του, με πολλά έργα-δωρεές του, κυρίως χαρακτικά.
Διετέλεσε Πρόεδρος του ΕΕΤΕ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Πολιτιστικής Κίνησης και πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Εθνικής Πινακοθήκης.
Το 1972 του απονεμήθηκε το Β΄ Κρατικό βραβείο ζωγραφικής, το 1984 Μετάλλιο από τους Δήμους Αθηναίων και Ιωαννίνων, το 1992 ήταν υποψήφιος του βραβείου UNESCO για την Ειρήνη και το 1994 για το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Του απονεμήθει το μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών (1984), της Πόλης των Ιωαννίνων (1984), το μετάλλιο της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας (1983), το χάλκινο μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1994). Έχει κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις και πήρε μέρος σε περισσότερες από πενήντα ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στην Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, το Προεδρικό Μέγαρο, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το Δήμο Ιωαννίνων, το Δήμο Αθηναίων, στα Υπουργεία Παιδείας, Εξωτερικών, Βορείου Ελλάδας, σε Ελληνικές Πρεσβείες στο εξωτερικό, κ.α. ‘Εχει επίσης φιλοτεχνήσει τοιχογραφίες σε εκκλησίες, δημόσια κτίρια κ.ά. Πέθανε στις 20 Μαρτίου του 2007.

Πέτρος Ζουμπουλάκης

«Μια μικρή νεανική ανάμνηση»

Γράφει ο Πέτρος Ζουμπουλάκης* για τον Κώστα Μαλάμο

«Η Μερόπη Πρέκα με την διάλεξή της, καλύτερα φόρο τιμής, στον Σπουδαίο Ζωγράφο Κώστα Μαλάμο, με γύρισε πολλά χρόνια πίσω. Τότε που Εγώ σπουδαστής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών συμμετείχα (μιλάμε για την 10ετία του 60) στις αποστολές για μελέτη και αντιγραφή Βυζαντινών, ματαβυζαντινών και λαϊκών έργων, σ’ όλη την Ελλάδα. Η ομάδα μας θα είχε αντικείμενο την Ήπειρο και φυσικά κέντρο της τα Γιάννενα. Από κει εξορμούσαμε για τα δυσπρόσιτα ορεινά χωριά.

Κώστας Μαλάμος

Επικεφαλής μας ήταν ο Κώστας Μαλάμος Ηπειρώτης ο ίδιος ο οποίος ήξερε τα «κατατόπια», κατέστρωνε τα πλάνα εργασίας και επέλεγε ποιοι θα πάνε σε ποιο χωριό, ναούς, παλαιές οικίες παραδοσιακές κ.λ.π. Περιττό να πω ότι φρόντιζε για όλα. Ήταν «η Μάνα του Λόχου». Αυτή είναι μόνο μια μικρή νεανική ανάμνηση. Μετέπειτα η γνωριμία μας εξελίχθηκε σε βαθειά εκτίμηση και φιλία. Αξέχαστος!!! Πέτρος Ζουμπουλάκης* (Ζωγράφος βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών)

ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ