ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΡΑΚΛΗΣ-ΣΟΥΚΑΣ Λαϊκά γνήσιος και εκφραστικά ευθύς κλαρινοπαίχτης

«ΚΛΑΡΙΝΟΠΑΙΧΤΕΣ» ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΟΥΡΑΝΟΥΣ

Ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΡΑΚΛΗΣ-ΣΟΥΚΑΣ Λαϊκά γνήσιος και εκφραστικά ευθύς κλαρινοπαίχτης αναδύθηκε καλλιτεχνικά στον αφρό και αρχίζει να γίνεται η κεντρική επιλογή μας –σε καιρούς κρίσης- για τα μικρά διαλείμματα διασκέδασης .

(https://www.youtube.com/watch?v=bwSfM_UXNCk&feature=youtu.be)

Το Κλαρίνο ανήκει εις την κατηγορία των Πνευστών Οργάνων. Είναι όμως ο Αυλός το αρχαιότατο όργανον αυτής της κατηγορίας, που αναφέρεται εις την ΙΛΙΑΔΑ του Ομήρου γραμμένη περί το 850 π.Χ. που αποτελεί το πρώτο βιβλίο της Ελληνικής ιστορίας αλλά και το πρώτο βιβλίο και της ανθρωπότητας συνάμα. Πρώτος εξερευνητής του Αυλού φέρεται ο Παν κατά την αρχαιότητα, ο οποίος αφού συνάρμοσε 7-9 καλάμια κατασκεύασε το αποκαλούμενον από αυτόν «Σύρριγξ του Πανός». Ο Παν ήτο ο αρχαίος Θεός των ορέων και των δασών, των απόκρημνων βράχων των βαθυσκιών κοιλάδων και των απόκρυφων σπηλαίων.

Ο Θοδωρής Κουρακλης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 /5/1992. Μέλος της μουσικής οικογενείας των Σουκαίων από την πλευρά της μητέρας του. Ο παππούς του Βασίλης Σουκας(γεννήθηκε το 1931)έπαιζε κλαρίνο (https://www.youtube.com/watch?v=Q1_NPK7nKM8) . Ο προπάππους του Αναστάσης( γεννήθηκε το 1900) έπαιζε επίσης κλαρίνο. Δέκα χρονών κάνει τα πρώτα βήματα στο κλαρίνο. Παίρνει μαθήματα κλασικού κλαρίνου στο ωδείο με δάσκαλο τον θειο του Γιάννη Σουκα. Όμως η αγάπη που είχε για το παραδοσιακό κλαρίνο –την Δημοτική μας παράδοση- τον έκανε να αλλάξει δρομο. Στα δεκατέσσερά του χρόνια ξεκινά μαθήματα παραδοσιακού κλαρίνου με δάσκαλο τον Βαγγέλη Παπαναστασίου σε μουσικό σχολείο αλλά κάνει και ιδιαίτερα με άλλους μεγάλους δασκάλους όπως ο Γιώργος Κοτσινης , Αλέξανδρος Αρκαδοπουλος, ο Μάκης Βασιλειαδης και ο Μάνος Αχαλινωτοπουλος. Παράλληλα με τις σπουδές του δουλεύει με ορχήστρα που ο ίδιος δημιούργησε σε πολλες εκδηλωσεις σε όλη την Ελλάδα. (H δημιουργηκότητά του συνδιάζεται με την ικανότητά του να επιλέγει συνεργάτες άξιους συμπαραστάτες στο χτίσιμο της φήμης του και της εξελικτικής του πορείας) Δέχεται προσκλήσεις και πραγματοποιεί συναυλίες σε χώρες του εξωτερικού. Το καλοκαίρι του 2009 παίρνει μερος στον 36ο πανελλήνιο διαγωνισμό δημοτικού τραγουδιού και παραδοσιακής μουσικής στα Λαγκάδια Αρκαδίας όπου έκλεψε τις εντυπώσεις και κερδίζει το πρώτο βραβείο παίζοντας τον οργανικό σκοπό της Ηπείρου "Τα κλάματα". Τελειώνει τις σπουδές του – ολοκληρώνει επίσης και τις σπουδές του στην βυζαντινή μουσική- και παίρνει το δίπλωμά του με άριστα σε όλα τα μαθήματα!!! Έχει συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα μουσικούς και τραγουδιστές της Ελληνικής μουσικής όπως: Βασίλη Σαλέα Δημήτρη Κοντογιάννη Θεόφιλο Αρετη Κετιμέ Μαρίζα Κώχ Βασίλη Κολοβό Σπύρο Πολυκανδριώτη Κώστα Σκαφιδα Βασω Χατζή Χρηστο Φωτιου. Στα 20 του χρόνια ξεκίνησε μια συνεργασία με την Άντζελα Δημητρίου για δύο σεζόν σε γνωστά μαγαζιά της Αθήνας και τα δύο τελευταία χρόνια έχει εξαιρετική συνεργασία με τον τραγουδιστή Τριαντάφυλλο με τον οποίο εμφανίζονται μαζί σε Live συναυλίες και εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα. Εκτός από το να παίζει κλαρίνο, γράφει μουσική και τραγούδια.

Γνωρίζει επίσης πολλά όργανα όπως :φλογέρες, φλάουτο, καβαλι, ζουρνάδες.. και έγχορδα όπως : μπουζούκι, λαούτο, κιθάρα, ούτι, στα οποία είναι αυτοδίδακτος.!!

Μόλις τον είδα για πρώτη φορά να βγάζει το κλαρίνο από τη θήκη, να αλλάζει το καλάμι, να βάζει το πόδι το ένα απάνω στο άλλο και να ακουμπάει την καμπάνα του κλαρίνου στη μύτη της κοντούρας και με εκείνα τα εκπληκτικά, ευκίνητα δάχτυλά του, να περνά πάνω κάτω τα κλειδιά του κλαρίνου και να προστάζει βιολινίστα, κιθαρίστα, λαουτιέρη και τον ντεφιτζή να κουρδίσουν τα όργανα, με το κλαρίνο στο στόμα και μια φωνή να λέει: Πάμε! Τότε κατάλαβα πως ένα καινούργιο αστέρι γεννήθηκε.

Στο διάστημα αυτό τα μάτια όλων είχαν στραφεί στην ορχήστρα και ιδιαίτερα σ’ αυτό το νεαρό παιδί, που δεν έβγαζε το κλαρίνο από το στόμα για πολύ ώρα. –Μπαμπά δεν είναι καταπληκτικός? με ρώτησε ο γιός μου Χρήστος(Αυτός επέμεινε να τον ακούσω). Κούνησα καταφατικά μαγεμένος το κεφάλι μου. Δεν μίλησα μη χάσω τίποτα απ το εκπληκτικό παίξιμο του Θοδωρή. Με κατέπληξε και με συγκίνησε το παίξιμό του. Ήταν μια συνεχή προσπάθεια να ανιχνεύσει την προέλευση του «καλού». Απόλυτα ουσιαστικός σε ότι «έκανε». Νέος που έχει ψάξει τα βαθύτερα μονοπάτια του εαυτού του. Έπαιξε με ποιότητα, ευαισθησία, δίχως προσποίηση. Θαρρώ πως μοίραζε αγάπη δίχως να περιμένει ανταλλάγματα. Την αγάπη που δίνεται ως δώρο.Πέρασα καταπληκτικά και από τότε τον παρακολουθώ συνεχώς.Το ύφος του γίνεται όλο και περισσότερο λαμπρό πλήρες εναρμονισμένο με τις μουσικές της Δημοτικής μας παράδοσης, ενώ παραμένει ουσιαστικά προσωπικό. Μερικές φορές νομίζω ότι προσπαθεί να αποδώσει με το κλαρίνο του ό,τι παιζόταν με την φλογέρα παλιά μιμούμενος τους καλλωπισμούς και τα κεντήματα της φωνητικής εκτέλεσης, που προσδίνουν στην εξέλιξη της τεχνικής του κλαρίνου δεξιοτεχνικό χαρακτήρα. Χάρη σ' αυτά τα στολίδια ο σκοπός αποκτά μια εσωτερική ρυθμική επιτάχυνση και γίνεται πιο “αλαφρύς” και πιο γοργός από το ίδιο το τραγούδι.

Το τσάκισμα (mordente), το γλίστρημα (glissando), ή μικρή νότα (appogiatura) ή τρίλια (trillo), τα τρέμουλα (tremoli) και το κλώσιμο (gruppetto) είναι οι “ψεύτικες” νότες που χαρακτηρίζουν την κλαρινιστική εκτέλεση. Το παίξιμο του Θοδωρή (https://www.youtube.com/watch?v=Oc6zisSnxGM ) εμμένει επιπλέον στον ιδιαίτερο τονισμό (Ηπειρώτικο παίξιμο όπως οι παππούδες του Αναστάσης και Βασίλης Σούκας ), τις αλλοιώσεις διαστημάτων (τρίτης, πέμπτης), τα γλιστρήματα, καθώς και στα ανοδικά πηδήματα με διάστημα έβδομης στις πτώσεις κυρίως των σκοπών. Η συνάντηση μαζί του είναι εμπειρία. Με την έμφυτη ευγένειά του, την ζεστασιά και την ανθρωπιά που τη συνοδεύει -ξέχωρα από το παίξιμό του-, ο Θοδωρής κερδίζει τους πάντες. Το μέλλον του ανήκει!!! Η αποθέωση και η καταξίωση τον έχουν ήδη στεφανώσει!!!

Δημήτρης Ζάχος