ΧΙΟΝΗ ΝΥΧΕΙΑ - ΒΑΣΙΛΙΚΗΓΚΙΟΡ Για τις δυο αδελφές
η ζωγραφική αποτελεί πρωτίστως ανάγκη και όχι παροδική ενασχόληση
Παρουσιάζουν την δουλειά τους στην
Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά εγκαίνια Κυριακή 13 Δεκεμβρίου
Από
νεαρή ηλικία, οι δύο αδελφές, είχαν διαισθανθεί την κλίση που είχαν προς τις
τέχνες και ο ισχυρός δεσμός που τις έδενε μαζί τους μεγάλωνε συνεχώς.
Δονούμενες από λεπτά αισθήματα, αφοπλιστικά, δεν καταφεύγουν σε περίπλοκα
ζωγραφικά σχήματα, …πυροτεχνήματα, ακροβασίες ή εκπλήξεις. Κι όμως κάθε
δημιούργημά τους, κρύβει μια μοναδική έκπληξη!!! Σαν τον Αστερίξ που μικρός βούτηξε μέσα στον μαγικό ζωμό, οι
δημιουργικές αδελφές …βούτηξαν από
μικρές μέσα στα χρώματα.
Ακολουθώντας
λοιπόν την αγάπη τους για την ζωγραφική
και με την βοήθεια και σωστή διδασκαλία του διακεκριμένου ζωγράφου Οδυσσέα Άννινου
ο οποίος αναδιαμόρφωσε καλλιτεχνικά την
προσωπικότητά τους, τον χαρακτήρα τους, την τεχνική τους, άρχισε το φωτεινό
τους ταξίδι στον κόσμο της τέχνης , των ιδεών, των χρωμάτων του
πολιτισμού.

Βλέποντας τα έργα τους διαπιστώνω πως διατηρούν μία πηγαία δημιουργικότητα, που κάπου θυμίζουν και μάλλον, πολλά οφείλουν στις πρωτόλειες
μνήμες παιχνιδιών που κάνανε παιδιά, τα
καλοκαίρια στον γενέθλιο τόπο στο
ακριτικό μας Σουφλί Έβρου και εμφανίζονται σαν σκιές πίσω από τα έργα
τους. Από την αρχή σχεδόν της καλλιτεχνικής τους διαδρομής, μας
δίνουν έργα μεστά από ευρήματα και με
εγγεγραμμένα στο πνεύμα τους και κατ’ επέκταση στο έργο τους, την αγάπη για τη ζωή.
'Όταν ζωγραφίζουν ένα χέρι, μια μορφή, μια σκιά,
,
κάμπους ή θάλασσες, δεν
μιμούνται αλλά προδίδουν τις αδυναμίες, τις ευαισθησίες και το
δημιουργικό όραμά τους. Δεν τηρούν κριτική στάση έναντι των πραγμάτων απλά τα
αποδέχονται μαρτυρώντας, έτσι, -θα το ξαναπώ- την αγάπη τους για Δημιουργία για την ζωή
Έτσι δημιουργούν έργα-αντικείμενα (?) που αποτελούν ένα είδος
φετίχ της τέχνης και που επιτυγχάνουν να εμπλέξουν το είναι με το φαίνεσθε.
Διότι, εκτός του ότι με το έργο τους δείχνουν
να στρέφονται προς το φως, το
χρώμα, τη ζωή, την καθημερινότητα και τον έξω κόσμο, επιπλέον εξωτερικεύoυν τον εσωτερικό τους
κόσμο, τις μνήμες, την τρυφερότητα και τις αλήθειες τους. Και φαίνεται ότι οι
αλήθειες και οι ευαισθησίες τους συμπίπτουν με τις δικές μας.

Στις 13 Δεκεμβρίου στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιώς παρουσιάζουν
για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό τις Δημιουργίες τους. Μια έκθεση γεμάτη όμορφες
εκπλήξεις σε μια τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία. Ένα ταξίδι μαγικό στον κόσμο
των συναισθημάτων των προσδοκιών και της απόλαυσης της ζωής. «Δεν πρέπει να χάνουμε την
αισιοδοξία μας και να σταματήσουμε να δημιουργούμε. Η κρίση δεν πρέπει να μας πτοήσει. Κύκλος είναι
τα πάντα στην ζωή μας. Σιγά-σιγά πιστεύουμε πως τα πράγματα θα διορθωθούν αρκεί να μη μείνουμε
με τα χέρια στις τσέπες. Καλό θα ήταν όλοι να προσαρμοζόμαστε ανάλογα με την
κατάσταση της εποχής, να ρίχνουμε λίγο τα προσωπικά μας standards και να προσπαθούμε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας σε όποια
δουλειά καλούμαστε να πραγματοποιήσουμε. Κανένας δεν πρέπει να μένει αδρανής -
ιδιαίτερα οι καλλιτέχνες- ακόμα και αν οι ευκαιρίες που του παρουσιάζονται δεν
είναι ίδιες μ’ αυτές που ονειρεύεται». Αυτή ήταν η χειμαρρώδης απάντησή τους
στο ερώτημά μου του τι μέλει γενέσθαι.
Δημήτρης Ζάχος