Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΞΙΩΝ ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΣ
Κάνει μια γρήγορη αποτίμηση μετά τη συνάντηση των "7" στις Βρυξέλλες
ΕΝΑ ΠΝΙΓΗΡΟ ΣΦΙΧΤΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΙ ΣΕ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
Ας κάνουμε μία γρήγορη αποτίμηση του που είμαστε μετά τη συνάντηση κορυφής!!!
1. Ο κ. Τσίπρας υποχρεώθηκε οριστικά να αποδεχθεί μία και μόνο ερμηνεία της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, χωρίς “δημιουργικές ασάφειες”. Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής μετά αυτή την δέσμευση (έστω κι αν ο κ. Τσίπρας για εσωτερική κατανάλωση αποφεύγει να μιλήσει γι αυτό). (Παντως καμαρώνει που συμμετέχει στο δείπνο!!!)
2. Οι συνδαιτυμόνες στο γεύμα κατέστησαν προσωπικά τον κ. Τσίπρα υπεύθυνο για τις συμφωνίες, όχι ότι δεν ήταν αλλά έχασε πλέον κάθε ευελιξία διαχείρισης.
3. Μετά από ένα τεράστιο κύκλο άεργων και επώδυνων συζητήσεων, καταλήξαμε εκεί που ήμασταν πριν και μάλιστα με χειρότερους όρους και γίνομαι συγκεκριμένος:
- Η οικονομία βαδίζει σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι παρελήφθη.
- Τα ελλείμματα έχουν διογκωθεί και χρειαζόμαστε νέο κύκλο δανείων, πέραν των όσων είχαμε συμφωνήσει στο μνημόνιο.
- Οι δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις της οικονομίας όχι μόνο δεν ήρθησαν, αλλά αντίθετα έφυγαν απ’ το επίπεδο της απλής διαχείρισης και έγιναν μείζον πολιτικό ζήτημα, όπου ο αρχηγός της κυβέρνησης καθίσταται προσωπικά υπεύθυνος για τη λίστα που θα προτείνει για να εγκριθεί απ’τη νομεκλατούρα. Δηλαδή αντί να αποδυναμωθεί η συζήτηση με τη Τρόϊκα, στην ουσία αναβαθμίσθηκε δεσμευτικότερα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
- Ο κ. Βαρουφάκης αυτοβούλως και αυτοκαταστροφικά έχει γελοιοποιηθεί και μαζί του χάθηκε και μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας της χώρας.
- Χάθηκε εξαιρετικά πολύτιμος χρόνος, και συνεχίζει να χάνεται, χωρίς πάλι να έχουμε κάτι ουσιαστικό και συγκεκριμένο στα χέρια μας.
- Αναβαθμίσθηκε ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος αφού η οιαδήποτε οικονομική χαλάρωση και ενίσχυση της οικονομίας θα περνάει πλέον από τις Τράπεζες που ελέγχονται απόλυτα και ηγεμονικά από την ΕΚΤ. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο νομισματικής πολιτικής στη χώρα πλέον, με οιοδήποτε τρόπο ή τέχνασμα και η παροχή ρευστότητας στην αγορά περνάει μόνο μέσω του Τραπεζικού συστήματος.
- Εάν οι Τράπεζες συνεχίζουν να δανείζουν με τα ληστρικά επιτόκια που έχουν σήμερα, εάν συνεχίσουν να έχουν πελατειακές σχέσεις με του ίδιους γνωστούς κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που ρουφάνε το μεγαλύτερο μέρος της υπάρχουσας ρευστότητας εις βάρος του συνόλου της οικονομίας, εάν συνεχίσουν να έχουν καταχρηστικά τον καυγαλέα προνομιακό ρόλο που έχουν στις συναλλαγές τους με τους πελάτες (που είναι μονίμως χαμένοι λόγω των μονομερών αλλαγών και ρυθμίσεων που επιβάλλονται από τις Τράπεζες), εάν συνεχίσουν να μειώνουν το διαμεσολαβητικό τους ρόλο και αναλώνουν τεράστια ποσά σε μπόνους, παροχές, επενδύσεις σε προϊόντα και θυγατρικές, αντί να ρίχνουν φθηνό χρήμα στην αγορά, τότε οι μόνοι που θα ωφεληθούν θα είναι πάλι οι ίδιοι γνωστοί μεγαλοεπιχειρηματίες.
- Όλα αυτά είναι τελείως αντίθετα με τις πολιτικές που προγραμματικά διαδήλωνε ο ΣΥΡΙΖΑ.
4. Η συνάντηση με τους 7, και στη συνέχεια με τη Μέρκελ, που θα βάλει τη τελική βούλα σε ότι αποφασισθεί, είναι το απόλυτο δείγμα ακύρωσης κάθε συλλογικότητας στην Ευρώπη, παρά τα όσα διαλαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Επικυρώσαμε με τη συνάντηση αυτή και συμφωνήσαμε άμεσα, ότι τα θεσμικά όργανα είναι απόλυτα χειραγωγούμενα από τη Γερμανία, και μαζί κι εμείς (ο ρόλος της Γαλλίας είναι σαφώς για να τηρούνται τα προσχήματα).
5. Αυτό που κατάφεραν με τις ερασιτεχνικές διαπραγματεύσεις που έκαναν όλο αυτό τον καιρό και τα φληναφήματα, είναι η επιβεβαίωση της απόλυτης Γερμανικής ισχύος, η απόλυτη υποταγή και η αύξηση της εξάρτησης μας, με ένα πολύ πιο πνιγηρό σφιχταγκάλιασμα της οικονομίας και τελικά της ζωής μας.
6. Εάν είχαν συνεχίσει χωρίς τυμπανοκρουσίες την επέκταση του μνημονίου, χωρίς ανόητες ρητορικές και παληκαρισμούς, εάν είχαν κατεβάσει το επίπεδο των συζητήσεων με τη Τρόϊκα σε επίπεδο διευθυντών και διαμόρφωναν ενεργητικά και με αποφασιστικότητα κάθε νέο μέτρο απορρίπτοντας κάθε καινούριο αντιλαϊκό, εάν είχαν εκμεταλλευθεί ταυτόχρονα τη πολιτική της νομισματικής χαλάρωσης του Ντράγκι, μαζί με τη ευτυχή και συγκυριακή μείωση του κόστους ενέργειας, θα μπορούσαν να διαχειρισθούν καλύτερα την οικονομία για τους λίγους μήνες που απέμεναν μέχρι το τέλος του μνημονίου, χωρίς κλυδωνισμούς, χωρίς να μεγαλώσουν τα ελλείμματα και χωρίς να ακυρώσουν τις προσπάθειες που έγιναν από όλο τον ελληνικό λαό όλο αυτό τον καιρό. Το κυριότερο όμως θα ήταν, ότι δεν θα μεγαλώναμε την ανάγκη για ένα νέο μνημόνιο, για να καλύψουμε τις εκ νέου διογκωθείσες δημόσιες δαπάνες, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ, επαναλαμβάνω ΚΑΝΕΝΑ ουσιαστικό όφελος στη παραγωγική οικονομία της χώρας που εξακολουθεί να καταρρέει.
1. Ο κ. Τσίπρας υποχρεώθηκε οριστικά να αποδεχθεί μία και μόνο ερμηνεία της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, χωρίς “δημιουργικές ασάφειες”. Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής μετά αυτή την δέσμευση (έστω κι αν ο κ. Τσίπρας για εσωτερική κατανάλωση αποφεύγει να μιλήσει γι αυτό). (Παντως καμαρώνει που συμμετέχει στο δείπνο!!!)
2. Οι συνδαιτυμόνες στο γεύμα κατέστησαν προσωπικά τον κ. Τσίπρα υπεύθυνο για τις συμφωνίες, όχι ότι δεν ήταν αλλά έχασε πλέον κάθε ευελιξία διαχείρισης.
3. Μετά από ένα τεράστιο κύκλο άεργων και επώδυνων συζητήσεων, καταλήξαμε εκεί που ήμασταν πριν και μάλιστα με χειρότερους όρους και γίνομαι συγκεκριμένος:
- Η οικονομία βαδίζει σε πολύ χειρότερη κατάσταση από ότι παρελήφθη.
- Τα ελλείμματα έχουν διογκωθεί και χρειαζόμαστε νέο κύκλο δανείων, πέραν των όσων είχαμε συμφωνήσει στο μνημόνιο.
- Οι δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις της οικονομίας όχι μόνο δεν ήρθησαν, αλλά αντίθετα έφυγαν απ’ το επίπεδο της απλής διαχείρισης και έγιναν μείζον πολιτικό ζήτημα, όπου ο αρχηγός της κυβέρνησης καθίσταται προσωπικά υπεύθυνος για τη λίστα που θα προτείνει για να εγκριθεί απ’τη νομεκλατούρα. Δηλαδή αντί να αποδυναμωθεί η συζήτηση με τη Τρόϊκα, στην ουσία αναβαθμίσθηκε δεσμευτικότερα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.
- Ο κ. Βαρουφάκης αυτοβούλως και αυτοκαταστροφικά έχει γελοιοποιηθεί και μαζί του χάθηκε και μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας της χώρας.
- Χάθηκε εξαιρετικά πολύτιμος χρόνος, και συνεχίζει να χάνεται, χωρίς πάλι να έχουμε κάτι ουσιαστικό και συγκεκριμένο στα χέρια μας.
- Αναβαθμίσθηκε ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος αφού η οιαδήποτε οικονομική χαλάρωση και ενίσχυση της οικονομίας θα περνάει πλέον από τις Τράπεζες που ελέγχονται απόλυτα και ηγεμονικά από την ΕΚΤ. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο νομισματικής πολιτικής στη χώρα πλέον, με οιοδήποτε τρόπο ή τέχνασμα και η παροχή ρευστότητας στην αγορά περνάει μόνο μέσω του Τραπεζικού συστήματος.
- Εάν οι Τράπεζες συνεχίζουν να δανείζουν με τα ληστρικά επιτόκια που έχουν σήμερα, εάν συνεχίσουν να έχουν πελατειακές σχέσεις με του ίδιους γνωστούς κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που ρουφάνε το μεγαλύτερο μέρος της υπάρχουσας ρευστότητας εις βάρος του συνόλου της οικονομίας, εάν συνεχίσουν να έχουν καταχρηστικά τον καυγαλέα προνομιακό ρόλο που έχουν στις συναλλαγές τους με τους πελάτες (που είναι μονίμως χαμένοι λόγω των μονομερών αλλαγών και ρυθμίσεων που επιβάλλονται από τις Τράπεζες), εάν συνεχίσουν να μειώνουν το διαμεσολαβητικό τους ρόλο και αναλώνουν τεράστια ποσά σε μπόνους, παροχές, επενδύσεις σε προϊόντα και θυγατρικές, αντί να ρίχνουν φθηνό χρήμα στην αγορά, τότε οι μόνοι που θα ωφεληθούν θα είναι πάλι οι ίδιοι γνωστοί μεγαλοεπιχειρηματίες.
- Όλα αυτά είναι τελείως αντίθετα με τις πολιτικές που προγραμματικά διαδήλωνε ο ΣΥΡΙΖΑ.
4. Η συνάντηση με τους 7, και στη συνέχεια με τη Μέρκελ, που θα βάλει τη τελική βούλα σε ότι αποφασισθεί, είναι το απόλυτο δείγμα ακύρωσης κάθε συλλογικότητας στην Ευρώπη, παρά τα όσα διαλαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Επικυρώσαμε με τη συνάντηση αυτή και συμφωνήσαμε άμεσα, ότι τα θεσμικά όργανα είναι απόλυτα χειραγωγούμενα από τη Γερμανία, και μαζί κι εμείς (ο ρόλος της Γαλλίας είναι σαφώς για να τηρούνται τα προσχήματα).
5. Αυτό που κατάφεραν με τις ερασιτεχνικές διαπραγματεύσεις που έκαναν όλο αυτό τον καιρό και τα φληναφήματα, είναι η επιβεβαίωση της απόλυτης Γερμανικής ισχύος, η απόλυτη υποταγή και η αύξηση της εξάρτησης μας, με ένα πολύ πιο πνιγηρό σφιχταγκάλιασμα της οικονομίας και τελικά της ζωής μας.
6. Εάν είχαν συνεχίσει χωρίς τυμπανοκρουσίες την επέκταση του μνημονίου, χωρίς ανόητες ρητορικές και παληκαρισμούς, εάν είχαν κατεβάσει το επίπεδο των συζητήσεων με τη Τρόϊκα σε επίπεδο διευθυντών και διαμόρφωναν ενεργητικά και με αποφασιστικότητα κάθε νέο μέτρο απορρίπτοντας κάθε καινούριο αντιλαϊκό, εάν είχαν εκμεταλλευθεί ταυτόχρονα τη πολιτική της νομισματικής χαλάρωσης του Ντράγκι, μαζί με τη ευτυχή και συγκυριακή μείωση του κόστους ενέργειας, θα μπορούσαν να διαχειρισθούν καλύτερα την οικονομία για τους λίγους μήνες που απέμεναν μέχρι το τέλος του μνημονίου, χωρίς κλυδωνισμούς, χωρίς να μεγαλώσουν τα ελλείμματα και χωρίς να ακυρώσουν τις προσπάθειες που έγιναν από όλο τον ελληνικό λαό όλο αυτό τον καιρό. Το κυριότερο όμως θα ήταν, ότι δεν θα μεγαλώναμε την ανάγκη για ένα νέο μνημόνιο, για να καλύψουμε τις εκ νέου διογκωθείσες δημόσιες δαπάνες, χωρίς ΚΑΝΕΝΑ, επαναλαμβάνω ΚΑΝΕΝΑ ουσιαστικό όφελος στη παραγωγική οικονομία της χώρας που εξακολουθεί να καταρρέει.
Από τη πρώτη στιγμή που ανέλαβε η Κυβέρνηση τα στηλιτεύσαμε όλα αυτά και προτείναμε μάλιστα ένα συγκεκριμένο και καλύτερο τρόπο διαχείρισης. Δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε με ένα πολύ δυσάρεστο τρόπο.
