«Σήκω πια χώρα μου Ελλάδα, πολύ καιρό πεσμένη έμεινες». (Αισχύλος)
(Γράφει η Μωραϊτίδου Γεωργία)
Πόσο πιο επίκαιρη να είναι αυτή η
φράση του Αισχύλου, τη σήμερον ημέρα που η δύσμοιρη χώρα μου ματώνει και το αίμα της ποτίζει
τις ψυχές χιλιάδων Ελλήνων; Πόσο ακόμα πιο χαμηλά θα πέσεις; Γιατί δε σε
αφήνουν να ριζώσεις και να καρποφορήσεις Ελλάδα μου; Οι κατήγοροί σου κοιτάνε
να σε φάνε, να σε κατασπαράξουν και να εξαφανίσουν κάθε ίχνος ελληνικής
παιδείας, θρησκείας και πολιτισμού... Τόσα σου δίδαξε το ένδοξο παρελθόν σου,
τόσα πέρασες από την ώρα που ακούστηκε για πρώτη φορά το όνομα ΕΛΛΑΣ σε αυτή τη
γη. Θυμήσου...Μην ξεχνάς τα πολλά λάθη
που έκανες σκόπιμα και μη, μην λησμονείς την ιστορία σου που σε οδηγήσε εδώ που
είσαι τώρα. Πόσοι εχθροί σε πατήσανε και σε κυριεύσανε θέλοντας μανιασμένοι να
σε εξαφανίσουν. Πρόσεχε τους Νεοέλληνες αγαπημένη μου Ελλάδα, αυτούς που εχουν
θεοποιήσει τον υλισμό, τα διπλά αυτοκίνητα, τα δεκάδες σπίτια και την άνεση. Αυτούς
που σε προδίδουν καθημερινά και που μόνο η λέξη ανθελληνισμός τους πρέπει. Πρόσεχε τα συμφέροντα που παίζονται σε βάρος της βαριάς σου
πλάτης, που κουβαλά ολο το λίκνο του μεγαλοπρεπούς πολιτισμού που επηρέασε ολο
τον κόσμο, μην τον πουλήσεις για κανέναν. Οι ήρωες του 21’ και του 40’ δεν
υπαρχουν πια, αυτούς για τους οποίους καυχάσαι αλλά στην ουσία ούτε καν πας να
τους μοιάσεις. Πώς να ενώσεις τους σημερινούς Έλληνες κάτω από μια κοινή ιερή
ιδέα; Πώς να σπάσεις τη διχόνοια και τα τα χίλια μέτωπα που υπάρχουν και να τα
κάνεις ενα μέτωπο ενάντια στους δήθεν πολιτισμένους Ευρωπαίους που σκοπό έχουν
να σε σκλαβώσουν και να σε σταυρώνουν αιωνίως;
Αυτούς τους Ευρωπαίους που δεν
ξέρουμε ούτε εμείς οι ίδιοι που βρίσκονταν όταν εσύ φιλοξενούσες στην
ιερή κι ευλογημένη γη σου έναν Πλάτωνα και έναν Σωκράτη μιλώντας για πολιτισμό.
Με τι θράσος έρχονται και σου ζητούν να ξεφτιλιστείς, ενώ γνωρίζεις πως
εξαιτίας σου έχουν το δικαίωμα να επικρίνουν επειδή εσύ δίδαξες στον κόσμο τι
θα πει λογοκρισία και ελεύθερη γνώμη; Μην τους ακούς, κλείσε τα αυτιά σε όλους
όσους σε θέλουν ζωντανή νεκρή, σε αυτούς που σαν κοράκια προσπαθούν ν’ αρπάξουν
έστω και ενα κλωναράκι σου για να νιώσουν λίγο σημαντικοί ενώ ξέρουν πολύ καλά
ότι δεν είναι. Μην ξεχνάς τον πολιτισμό
σου, τα μάρμαρά σου που χάρις αυτά γεμίζουν με άπειρους επισκέπτες κάποια
μουσεία στον κόσμο, μην ξεχνάς την Ορθοδοξία σου, τα ήθη και τα έθιμά σου που
πανε να διαλύσουν και που χάρις αυτήν εχει το δικαίωμα ο κάθε ημιμαθής άνθρωπος
να σε ζηλοφθονεί και να λέει κατηγορίες εναντίον σου. Σε παρακαλώ ξύπνα, μην
πέφτεις σε πνευματικό λήθαργο, δεν σου αξίζει και δεν αρμόζει σε σένα που μας
έμαθες τι θα πει παιδεία, τι θα πει αγάπη στην παραδοσιακή οικογένεια και
φιλότιμο. Αλλά δε φοβάμαι εσένα, φοβάμαι τους Έλληνες πατρίδα μου, αυτούς που
διέγραψαν την ιστορία τους και θαμπώθηκαν από τον δυτικό τρόπο ζωής που
ισοπεδώνει τα πάντα κάνοντας τον άνθρωπο
έρμαιο της άθλιας εποχής μας και ενα κουρδισμένο πρόβατο. Όταν
συνειδητοποιήσουμε ότι σε έχουμε, όταν πραγματικά κατανοήσουμε τι είσαι για μας, μόνο τότε
μπορούμε να ελπίζουμε ξανά, όταν ο Έλληνας βγει από το Εγω και μπει στο Εμείς,
όπως έλεγε ο αείμνιστος ήρωας και πρόγονός μας
Καραϊσκάκης. Είθε να ελεθερωθείς
ξανά Ελλάδα, το χρωστάς στο παρελθόν σου!