CHARLIE HEBDO:Τα ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ στο Παρίσι στην πορεία αλληλεγγύης

“je suis Charliie” - “je suis Charliie”

CHARLIE HEBDO

Tα φρικτά αιματηρά γεγονότα στη Γαλλία, έγιναν αιτία να πλημυρίσουν από διαδηλωτές για ένα πρωί οι δρόμοι του Παρισιού. “je suis Charliie” - “je suis Charliie”ήταν το σύνθημα που κυριάρχησε , που εκφράστηκε αυθόρμητα ως ταύτιση με το περιοδικό που επλήγη τόσο άσχημα από τη βία. Πλουραλιστικό σύνθημα που υπερβολικά γρήγορα ένωσε ετερόκλιτο κόσμο. Συγκλονισμένοι πολίτες από τη μια, αρχηγοί κρατών από την άλλη, ανάμεσά τους και ορισμένοι απηνείς διώκτες της ελευθερίας της έκφρασης. Ηχηρή η απουσία του πλανητάρχη Μπαράκ Ομπάμα. Πραγματικά προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στις ΗΠΑ. Πιστεύω πως ο Λευκός Οίκος πιάστηκε στον ύπνο και δεν κατάφερε να προβλέψει την απήχηση αλλά και τη συμμετοχή που θα είχε η πορεία στη Γαλλική πρωτεύουσα.

Εμείς στα «ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ» είμαστε ευτυχείς που δώσαμε το παρών σ’ αυτή την σπουδαία διαδήλωση. Ξέρουμε καλά πως η δολοφονία των συνεργατών του περιοδικού από τυφλωμένους ισλαμιστές, θα μετατοπίσει την πολιτική ατζέντα της Ευρώπης προς τα άκρα, επαναφέροντας άκρως επικίνδυνα στερεότυπα θρησκευτικών πολέμων του παρελθόντος. Το φριχτό μακελειό για μας ήταν απολύτως αδικαιολόγητο. Πολλοί όμως λένε πως δεν μπορεί να είναι εντελώς αναιτιολόγητο. Γράφτηκε πως στο γεωστρατηγικό παιχνίδι δεν υπάρχουν μόνο οι πολέμαρχοι του Ισλαμικού κράτους που γεμίζουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους με εκατομμύρια δολάρια κάνοντας λαθρεμπόριο πετρελαίου, πουλώντας σαρία, καλό παράδεισο και μαρτυροδρόμιο στους αφελείς, σφάζοντας πισθάγκωνα δεμένους αθώους μπρος στην κάμερα και καταπιέζοντας τον πληθυσμό στη Συρία και στο Ιράκ. Οι ηγέτες του Δυτικού κόσμου παρακολουθούν μια νεοαποικιοκρατία που καταποντίζει σε θάλασσες φτώχειας εκατομμύρια ανθρώπους. Δεν πρέπει όμως να ξεχνούν ότι η πρώτη διδάξασα στη δική μας Ευρώπη ήταν η (άλλοτε μεγάλη) Βρετανία, ακολούθησαν μεταπολεμικά οι ΗΠΑ, ιδίως στη Λατινική Αμερική και σήμερα στον ίδιο δρόμο πορεύεται αδίστακτα η Κίνα. Ας λάβουμε υπόψη μας την αδιέξοδη μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής ένωσης, τον αποκλεισμό απ’ το Γαλλικό όνειρο μιας στρατιάς νεαρών Γάλλων Αραβικής καταγωγής, τους βομβαρδισμούς του προέδρου Φρανσουά Ολάντ στο Μάλι, σε απόσταση αναπνοής από τα απαραίτητα για το ηλεκτρικό ρεύμα κάθε Γαλλικού σπιτιού ορυχεία ουρανίου, και την όλο και ενισχυμένη ατζέντα της Ευρωπαϊκής ακροδεξιάς ως «απάντηση στην κρίση» και στον ανηλεή νεοφιλελεύθερο δογματισμό του Βερολίνου με πιο επικίνδυνο πρόσωπο κλειδί τη Μαρίν Λεπέν. Αυτά χωρίς διάθεση – σε καμία περίπτωση- συμψηφισμού, αλλά γιατί η αλήθεια δεν είναι νόμισμα με δύο πλευρές όπως έγραψε ο Γιώργος Αλλαμανής. Είναι κοφτερό πρίσμα με χιλιάδες πλευρές.

Εμείς βρεθήκαμε στο Παρίσι γιατί ανήκουμε σ’ εκείνους που με την πένα τους και το λόγο τους ανέκαθεν υπερασπίζονται την ελευθερία της έκφρασης . Η αλήθεια , η κριτική και η σάτιρα μπορεί να ενοχλεί κάποιους, ωστόσο αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα στη δημοκρατία και μάλιστα κοινωνική κατάκτηση και αδιαμφισβήτητο στοιχείο προόδου.