Τα αφιερώματα παρουσιάζουν το νέο μυθιστόρημα της Μαρίας Λιάσκα -Μαυράκη: Μη μου πεις το τέλος

""Λίγοι ξέρουν ότι ο υπερθετικός στα αισθήματα σχηματίζεται με το φως, όχι με τη δύναμη. Kι ότι χρειάζεται χάδι εκεί που βάζουν μαχαίρι"

(Οδυσσέας Ελύτης)ΕΥΓΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΑΡΙΑ

ο συγγραφέας Γιάννης Παπαγιάννης απ' τον Ελεύθερο Τύπο γράφει για την Μαρία Λιάσκα Μαυράκη

«Με στοιχεία μεταμοντέρνου, χωρίς όμως να γίνεται δυσπρόσιτη για τον αναγνώστη, η Μαρία Λιάσκα-Μαυράκη συνθέτει ένα πολυφωνικό ιστορικό μυθιστόρημα με πρωταγωνίστριες δύο γυναίκες. Η αφήγηση αρχίζει με ένα πρόσχημα, αλλά και τέχνασμα, που ενώνει το τότε με το τώρα. Η Αλεξάνδρα Μελά αποκτάει τα ημερολόγια της γιαγιάς της, Άννας Περίδη, και μέσα από τις σελίδες του ξεδιπλώνονται ιστορικά γεγονότα πολλών δεκαετιών, γεγονότα που επί της ουσίας, έχουν καθορίσει την ύπαρξη της ίδιας της αναγνώστριας. Άλλα πρόσωπα και φωνές παρεμβαίνουν και διαφωτίζουν πτυχές της αφήγησης και το μυθιστόρημα οδηγείται σε μια μορφή παζλ, όπου ο αναγνώστης συνενώνει τα κομμάτια για να σχηματίσει την εικόνα».

Αγαπητή μου Μαρία συγχαρητήρια/ ΣΥΝΗΘΙΣΑΜΕ/να μετρούμε το ύψος/με τη σκιά του./Το φως είναι οδυνηρό./-Καλή μας,/μη φωτίζεις πολύ την αλήθεια,/δεν αντέχουν τα μάτια./-Καλή μας δώσε όλη την αλήθεια,/μιλάς σε ανθρώπους!!! ( Δημήτρης Ζάχος εκδότης -Διευθυντής)

Κυκλοφόρησε από την Άνεμος Εκδοτική το νέο μυθιστόρημα της Μαρίας
Λιάσκα-Μαυράκη "Μη μου πεις το τέλος".

Σε όλους εμάς που μεγαλώσαμε στα χρόνια της μεταπολίτευσης η πύλη του
Παραδείσου έμοιαζε πολύ κοντά. Δεν μας έλειψε τίποτα, τα είχαμε όλα:
ένας μύθος που στραγγάλισε τις αληθινές δυνατότητες και άφησε μια
ολόκληρη γενιά στον πάγκο.
Άννα Περίδη, Αλεξάνδρα Μελά. Δύο γυναίκες. Γιαγιά κι εγγονή. Διασχίζουν
τον εικοστό αιώνα. Τον ξεπερνούν. Η πρώτη διηγείται την ιστορία της μέσα
από τις σελίδες του ημερολογίου της, το οποίο διαβάζει η δεύτερη. Από τα
αρώματα των μενεξέδων της Κηφισιάς ως τις χιονισμένες βουνοκορφές του
Γράμμου, η ζωή της καταγράφει τις περιπέτειες του τόπου μας, τις
προδοσίες, τους πολέμους, τα γραμμένα και τ’ άγραφα μυστικά.
Στροβιλιζόμαστε γύρω της, όλοι εμείς στην Ελλάδα και στις αδικημένες
μητροπόλεις του περασμένου αιώνα, από τα ερείπια της ισπανικής
Γκουέρνικα και τις αλλόφρονες αποφάσεις του Φράνκο μέχρι τους
χρυσαφένιους τρούλους της παγωμένης σταλινικής Μόσχας. Με οδύνη και
ελπίδα, αντέχουμε από το ιδιώνυμο και τις εξορίες μέχρι τη σημερινή κατ’
επίφαση δημοκρατία, την κρίση, τις αυτοκτονίες. Φταίμε άραγε όλοι;
Μέσα από τις συμπληγάδες των αγώνων για κοινωνική δικαιοσύνη, η Άννα μάς
μαθαίνει από την αρχή τι σημαίνει όνειρο, φιλία, οικογένεια και φυσικά
έρωτας. Και μας προκαλεί να γράψουμε εμείς το τέλος της ιστορίας...

Για περισσότερες λεπτομέρειες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μου στο
www.marialiaska.gr